Motî:yôrd
Èn årtike di Wikipedia.
yôrd, yôde [addj.]
1. mannet(e). Ene damjhele ki danséve å dzeu del yô breyeut dissu l' yôde rivire avou l' espwer k' on djoû les grands di ç' monde ci s' revoeyénxhe po k' ça candjaxhe (Raymond Honoré). On vî ptit rossea tchet, tot maigurlot, avou deus breyåds ouys et ene pitite tiesse tote yôde (M. Henrioulle). F. sale, souillé.
2. måprôpe, nén oniesse. K' el diale t' epoite et t' coberôle, Ti, po ene yôde gåce ! (Gina Spirito). F. sale, dégueulasse, salope.
Disfondowes: yônrd, yônde, yoûrd, yoûrde, yôrd, yônde.
| yôrdeure [f.n.] mannixheure. Fåt on relijhaedje, tolminme ! Come po les petotes, El tcherbon, Les yôrdeures... Sinon, eyou çk' on ndè va ? (Jacqueline Boitte). On dit eto: mannesté. >> yôrdeures di manaedje: tot l' çou k' on tape evoye dins on manaedje. F. ordures ménagères.
| yôrdisté [f.n.] difåt di çou k' est yôrd, dit dins ene fråze emocionrece. Måle were !, niche tins !, mannete plouve !, yôrdisté d' berdouye ! (L. Mahin). rl a: mannesté.
Etimolodjeye: bodje "yôrd", cawete -isté, 1996.
| yôrdi (codjowaedje) [v.c.] manni. So vosse blouze tote yôrdeye, on voet ene blefe di cafè, témint vos nd avoz ddja rlopé. Les grijhès nouwêyes yôrdixhèt l' cir, tot sclidant did viè l' Trô al Bijhe (Omer Bastin). F. salir, souiller.
| yôrdixhaedje [o.n.] mannixhaedje.
| yôrdixhant, yôrdixhante [addj.] mannixhant(e). Coinreces Payis del Lovire et Courcele.
- Dipus d' racsegnes sol yôrdixhaedje del nateure
- Dipus d' racsegnes so les yôrdeures di manaedje
