טשופטשיק (יום טוב הערליך)
פֿון װיקיפּעדיע
אויב איר קלערט אז עס איז יאָ פּאַסיג, ביטע צייכנט דאָס אָן אין זיין רעדן-זייט, אַנדערשט, קען מען איר אין א וואָך אַרום אויסמעקן
סיבה: נאכן אריבערפירן
טשופטשיק געזונגען דורך יום טוב הערליך.
אין ארץ ישראל, פרעמדע ווינטן בלאזן,
סאלדאטן טאנקען וואו מען שטייט אין גייט,
נישט א איד טאר זיך אויף דעם פארלאזן,
מען פרייט זיך נעבעך מיט דעם פאלשן פרייד.
טשופטשיק זאגט, ער וויל פון דעם נישט קאנען,
נישט צוליב דעם בין איך געקומען דא אהער,
נישט כדאי געווען די זעקס מיליאנען,
פאר א היטל פון א אפיצער,
איך בין געווען א אפיצער א גוטע,
איך האב געקעמפט אויף די לופט און אויף די ערד,
פאר די עראפלאנען גיב איך נישט קיין פרוטה
און די טאנקען זיינען גארנישט ווערד
מיליאנען פיינט שטייען גרייט אין די הויפן,
זיי קענען האבן אפיצערן מיט געווער,
העלפן קאן נאר איין גענעראל פון אויבן,
דער קליינער תהילים איז דער איינציגער געווער,
מיט געדולד ווארט איך אויף דער ישועה
די גאולה איז פאר זיי שוין אויף די וועלט,
נאר איידער עס וואקסט ארויס די גוטע תבואה,
ווילדע גראזן וואקסן אויפן פעלד
שטעכעדיגע דערנער וואקסן דארט כסדר,
און פון גארטן מאכן זיי א תל,
דער בעל הבית וועט מאכן באלד א סדר,
און די תבואה וועט וואקסן פיין און שנעל,
ציון, ציון, דו וועסט זיין צופרידן,
מען וועט פון דיר באלד אראפנעמען די שאנד
און אלע וועלן זען ווי שיין עס זענען די אידן,
און צו וועמען עס באלאנגט די שיינע לאנד
און אלע וועלן זען ווי שיין עס זענען די אידן,
און צו וועמען עס באלאנגט די שיינע לאנד
