Helluland
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Helluland is die naam van drie gebiede wat deur Leif Eriksson circa 1000 aan die Noord-Atlantiese kus van Noord-Amerka ontdek is. Helluland is beskryf in die Yslandse sagas (die Eiríks saga rauða en die Grœnlendinga saga) as 'n land van groot plat klippe (van waar dit die naam "Helluland" of "Land van Plat Klippe") gekry het. Dit het daartoe gelei dat historici raai dat Helluland Baffineiland in die Kanadese gebied Nunavut was.
Uit die getuienis van die sagas, hete die Noorse ontdekkers waarskynlik kontak gemaak met die plaaslike Dorsetkultuur van die gebied, mense wat die sagas as skraelings beskryf, maar daar was geen beduidende kulturele gevolg vir enige van die twee kulture nie.
Helluland was die eerste van drie gebiede in Noord-Amerika wat deur Leif Eriksson besoek is. Hy het besluit om nie met vestiging voort te gaan in die gebied nie as gevolg van die onherbergsaamheid daarvan. Hy sou later verder suid gaan na Markland (waarskynlik Labrador) en Vinland (byna verseker Newfoundland).
