Ruimtependeltuig
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
NASA se Ruimtependeltuig program (Engels: Space Shuttle program) het begin in 1960, en is die wêreld se eerste herbruikbare ruimte lanseerstelsel, en die eerste wat dit moontlik gemaak het om groot sateliete na en weer vanuit die aarde se laer wentelbaanruimte te neem.
Elke ruimtependeltuig is ontwerp vir 100 lanserings. Die oorspronklike doelwit van die program was om goedere na 'n ruimte stasie te vervoer. In realiteit was die ruimtependeltuig die Verenigde State se enigste bemande tuig en het NASA se bedrywighede totaal gedomineer sedert die middel 1970. Met die konstruksie van die Internasionale Ruimte Stasie (Engels: International Space Station) is die ruimtependeltuig vir die eerste keer gebruik vir sy aanvanklike doel. In Januarie 2004 het NASA aangekondig dat die vloot ruimtependeltuie vervang gaan word teen 2010.
[wysig] Ruimtependeltuie
- vir toetse aleenlik - nie vir ruimtevaart nie:
- Pathfinder (geen reeks nommer)
- vir toetse aleenlik, slegs vir gebruik vir sweef en landings toetse:
- Enterprise (OV-101)
- verlore in ongelukke:
- Challenger (OV-099, ex-STA-099 + MPTA-098)
- Columbia (OV-102)
- in gebruik: