Citrus limon
De Uiquipedia
Citrus limon, comúnmente llamáu llimonal o llimoneru, ye un árbol pequeñu y perenne, especie híbrida del xéneru citrus, familia de les Rutácees, que pue algamar los 6 m d'altor; tien corteza lliso y madera duro y mariella, perapreciada pa trabayos de carpintería.
Forma una copa abierta con abondes rames, les sos fueyes son elíptiques, coriácees de color verde mate (5 a 10 cm), terminaes en punta y con bordes ondulaos o dentaos. Les sos flores aromátiques presenten pétalos blancos teñíos de rosa na parte esterna, con numberosos estambres (20-40). Surden aisllaes o faciendo pares dende les yemes colloraes.
El llimoneru ye orixinariu d'Asia y foi desconocíu por griegos y romanos. Asina, menciónaselu per primera vegada nel llibru sobro agricultura Nabathae p'hacia'l sieglu III o IV. El so cultivu nun foi desendolcáu n'occidente fasta dempués de la conquista árabe, estendiéndose entós per tol llitoral mediterráneu, aú cultívase abondo por mor de la bondá climático pa consumu internu y esportación.
El so frutu, el llimón, tien un altu conteníu en vitamina C (501,6 miligramos) y ácidu cítricu (49,88 gramos) por llitru. Emplégase pa facer postres o bebíes ñaturales como la llimonada. Les rodaxes empléguense como adornu pa les bebíes.
[editar] Emplegos
Considérase que'l llimoneru tien un bayurosu espectru d'usos, ente los cualos destaquen: Gastronómicu,dixestivu, estomacal, astrinxente,antieméticu, vulneraruo, dermatolóxicu, analxésicu, antiodontálxicu, antigripal [1]..
Hai que destacar amás qu'esiste la lleenda urbana ampliamente estendía de que'l llimón tien propiedaes antibacterianes y/o anti-tósiques. Por mor d'esta creyencia, faise un usu enquivocáu como l'emplegu de llimón como mediu pa elliminar les bacteries pal consumu de mariscos crudos.
