Nazim Haqqani

Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije

Ovom članku je potrebna jezička standardizacija, preuređivanje ili reorganizacija. Proučite kako poboljšati članak ovdje, kliknite na link uredi i preuredite članak vodeći računa o standardima.

Nazim Adil el-Haqqani

rođen:	21. april, 1922. Kipar

Šejh Muhammed Nazim Adil el-Haqqani el-Qubrusi (arapski: الشيخ ناظم القبرصي) je glavni poglavar nakšibendijskog tarikata u svijetu i glavni muftija Kipra.

[uredi] Biografija

Šejh kao mladić

On je rođen 1922. godine u gradu Larnaki, Kipar u porodici arapskog porijekla sa tatarskim korijenima. U mladom dobu dobio je mnogo uvida u put sufizma preko djeda sa očeve strane koji je bio pripadnik kadirijskog sufijskog reda, učeći njegove discipline i prakse.

Dobra svojstva u njegovom karakteru su se već manifestirala kod njega kroz ponašanje i pokazivanje strpljenja. Ubrzo je bio prepoznat od strane duhovno i vjerski učenih ljudi Larnake.

Po zavšetku srednje škole na Kipru 1940. godine, otputovao je u Istanbul radi daljeg obrazovanja. Studirao je na Istanbulškom univerzitetu i postao magistar hemijskog inžinjeringa. Istovremeno je tragao za islamskim vjerskim znanjem učeći kod šejha Džemaludina El-Elsunija i od njega je dobio punomoć.

Također je učio o putevima nakšibendijskog sufijskog reda od šejha Sulejmana Erzerumija. Dotada je šejh Nazim imao jaku želju da ide u Damask u blagoslovljenu zemlju Šama i da posjeti sveti mezar poslanika Muhameda a.s. u Medini. Ubrzo je šejh Sulejman Erzerumi dobio duhovna uputstva da obavjesti šejh Nazima da otpočne sa svojim putovanjem u Damask. Šejh Nazimu je rečeno da će se na kraju tu upoznati sa svojim suđenim duhovnim učiteljem, Velikim šejhom Abdullahom El-Feiz Ed-Dagestanijem. Šejh Sulejman ga je opisao kao "glavnog učitelja Zlatnog Lanca nakšibendijskog reda našeg vremena".

Šejh Abdullah El-Feiz Ed-Dagestani

Šejh Nazim je onda krenuo za Siriju. Na svom putu za Damask posjetio je Halep, Hamu i Homs. U Homsu je bio u osami u džamiji i mezaru slavnog ashaba Božijeg Poslanika a.s., Halida ibn Velida, gdje je on također dobio ovlast u hanefijskom fikhu od šejh Muhammeda Ali Ujun El-Suda i šejh Abdul-Dželila Murada i ovlast u oblasti hadisa od muhadisa šejh Abdul-Aziza ibn Muhammed Ali Ujun El-Suda.

1944. godine se preselio u Tripoli (Libanon) gdje je bio gost šejha Munira El-Malika, muftije sjevernog Libanona i šejha kadirijskog, rifaiskog i nakšibendijskog sufijskog reda. Odatle je otputovao u Damask u Hal El-Midan gdje je konačno sreo šejha Abdullaha El-Feiz Ed-Dagestanija. On je odsjeo u kući kupljenoj od strane šejh Abdullahovog prvog sirijskog murida, šejha Husejna ibn Ali El-Kurdi El-Husejnija. Okružujući predio u kome su oni bili bio je bez sumnje smatran među tradicijama da je od velike duhovne vrijednosti.

Trideset godina je šejh Nazim ostao u društvu svog istaknutog učitelja koji je imao titulu sultan ul-Evlija. Šejh Abdullah je salio u njega vrela duhovnog znanja i mudrosti otvarajući mu realnosti beskonačnih okeana milosti. U vrijeme zadnjih godina njegove obuke, šejh Nazimu je naređeno od strane šejh Abdullaha da putuje prema Turskoj i Bliskom Istoku, gdje su mnogi ljudi preko njega prihvatili nakšibendijski red. On je izvršio mnogo osama među kojima je bilo onih u blizini svetog mezara poslanka Muhammeda a.s. i blizini mezara šejh Abdul Kadira Gejlanija.

Šejh Nazimova tekija na Kipru

Šejh Abdullahm El-Feiz Ed-Dagestani je preminuo 4. oktobra 1973. godine, tj. 4. ramazana 1398 hidžretske godine, ostavljajući šejh Nazima kao imenovanog nasljednika u zlatnom lancu najistaknutijeg nakšibendijskog reda. Šejh Nazim je nastavio svoja putovanja, proširujući svoj opseg destinacija, uključivši Europu, Ameriku i Daleki istok. On osnovao duhovne centre diljem planete, donoseći svjetlo i smjernice u živote mnogih. On je također počastvovan sa prilikom da predstavlja islam i sufijski put na različitim platformama za diskusiju sa međureligijskim grupama i da ulaže napore za skupno mirno razrješenje konflikata.

Šejh Nazim je također poznat među mnogo velikih učenjaka koji žive u različitim centrima u svijetu i koji su pokazali veliku naklonost i poštivanje prema njegovom spomenu. Među njima su El-Habib Ali El-Ajadarus u Maleziji; Sejjid Muhammed ibn Alevi El-Meliki u Meki; El-Habib Omer ibn Hafiz iz Tarima; Sejjid Jusuf El-Rifai iz Kuvajta; šejh Isa El-Himjeri u Dubaiu; Sejjid Afif El-Din El-Gejlani i šejh Bekr El-Samarrai iz Bagdada; El-Šerif Mustafa ibn El-Sejjid Ibrahim El-Basir u centralnom Maroku; Vrhovni muftija Sirije šejh Ahmed Kuftaro ibn Mevlana El-Šejh Emin i njegovi prijatelji šejh Bešir El-Beni, šejh Redžeb Dib, i šejh Ramadan Dib; Kattani šejhovi iz Damaska; šejh Abdullah Siradžuddin i njegov nećak dr. Nuruddin Itr; Mevlana El-Šejh Abdurahman El-Šeguri; dr. Samer El-Nas i drugi.