Βικιπαίδεια:Βικιπύλη/Ορθοδοξία

Α΄ Οικουμενική Σύνοδος

Ως Οικουμενική Σύνοδος μπορεί να οριστεί μία σύνοδος οι αποφάσεις της οποίας γίνονται αποδεκτές από την παγκόσμια εκκλησιαστική κοινότητα. Στο χαρακτηρισμό της δε λαμβάνεται υπ’ όψιν το μέγεθος του αριθμού των συμμετεχόντων επισκόπων, λόγω του ότι αυτός μπορεί να ποικίλλει σε κάθε σύνοδο, ούτε η αντιπροσωπευτικότητα την οποία έχει έναντι των κατά τόπους εκκλησιών. Μέτρο για την ανάδειξη μιας Συνόδου ως Οικουμενικής είναι η επακόλουθη αποδοχή των αποφάσεών της και η παγκόσμια αναγνώριση της οικουμενικότητάς της.

Οι Οικουμενικές Σύνοδοι είναι σύννομα συγκαλούμενες συνελεύσεις, ως όργανα που εκπροσωπούν όλη την Εκκλησία, εκκλησιαστικών αξιωματούχων και θεολόγων εμπειρογνωμόνων με σκοπό τη συζήτηση και τη ρύθμιση θεμάτων δόγματος και εκκλησιαστικής διοίκησης. Από την Ανατολική Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αναγνωρίζονται από κοινού επτά Οικουμενικές Σύνοδοι, οι οποίες συνεκλήθησαν από το 325 μ.Χ. μέχρι το 787 μ.Χ. στην Ανατολική Ρωμαϊκή επικράτεια. Οι Οικουμενικές Σύνοδοι, για την Ορθόδοξη Εκκλησία, αποτελούν το ιεραρχικά ανώτατο εκκλησιαστικό σώμα, είναι δηλαδή η ανώτατη εκκλησιαστική αρχή και αυθεντία, που ασκεί την ανώτατη διοικητική, δικαστική και νομοθετική εξουσία.

Ψηφιδωτό από το Ναό της Αγίας Σοφίας Στην Κωνσταντινούπολη

Το ψηφιδωτό αυτό βρίσκεται στο νάρθηκα του Ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Εικονίζει τον Χριστό ένθρονο, έχοντας στα δεξιά του τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Η' και στα αριστερά του την Αυτοκράτειρα Ζωή Α' (αρχές 11ου αιώνα).

Ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβος Κουκούζης

Ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβος (κατά κόσμον Δημήτριος Κουκούζης) είχε γεννηθεί στην Ίμβρο τον Ιούλιο του 1911 και σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Χάλκης και στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.

Στα 1934 χειροτονήθηκε Διάκονος και πήρε το όνομα Ιάκωβος. Πέντε χρόνια (1934 - 1939) υπηρέτησε στη Μητρόπολη Δέρκων και το 1939 - 1940 στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής στο πλευρό του Αρχιεπίσκοπου Αθηναγόρα. Από το 1940 - 1942 ήταν καθηγητής της Θεολογικής Σχολής της Αρχιεπισκοπής της Αμερικής και από το 1942 - 1954 ήταν Προϊστάμενος του Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού της Βοστώνης.

Στα 1954 έγινε Επίσκοπος Μάλτας (Μελίτης). Το 1955 το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως τον διόρισε εκπρόσωπό του στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών στη Γενεύη. Στις αρχές του 1959 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος της ελληνορθόδοξης Εκκλησίας Βορείου και Νοτίου Αμερικής από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η Ενθρόνιση έγινε την 1η Απριλίου του ίδιου χρόνου, στον καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος, στη Νέα Υόρκη.

• Οι ευαγγελιστές Ματθαίος και Λουκάς στηρίχθηκαν για τη συγγραφή των Ευαγγελίων τους σε προϋπάρχον γραπτό κείμενο αγνώστου συγγραφέα που δε σώζεται πλέον και το οποίο οι σύγχρονοι ερευνητές έχουν ονομάσει συμβατικά Πηγή των Λογίων και συμβολίζουν με το γράμμα Q;

• Ο Ιησούς πιθανόν γεννήθηκε το 6, 7 ή μεταξύ 4 ως 1 π.Χ.;

• Σημαίνοντες Ορθόδοξοι Μητροπολίτες της ελλαδικής Εκκλησίας συμπαραστάθηκαν έμπρακτα στους Έλληνες Εβραίους την περίοδο της Κατοχής και προσπάθησαν να τους γλιτώσουν από τα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης (βλ. Ιστορία των Εβραίων στην Ελλάδα);

[Επεξεργασία] Εορτολόγιο Φεβρουαρίου

[Επεξεργασία] 19 Φεβρουαρίου

Στις 19 Φεβρουαρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη της Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας.

Η Φιλοθέη ή Παρασκευή Μπενιζέλου, όπως ήταν το κοσμικό της όνομα, ήταν μοναχή με σημαντική φιλανθρωπική και κοινωνική δράση κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας του 16ου αιώνα.

Γεννήθηκε το 1522, καταγόμενη από την αθηναϊκή αρχοντική οικογένεια των Μπενιζέλων. Η Ρηγούλα ή Ρεβούλα (Παρασκευούλα), όπως ήταν το κοσμικό της όνομα, ήταν κόρη του Αγγέλου Μπενιζέλου και της Σηρίγης Παλαιολογίνας, γόνος της ιστορικής βυζαντινής οικογένειας. Καθώς η Ρηγούλα μεγάλωνε, διακρινόταν για το ήθος και την ευφυΐα της. Έλαβε μόρφωση εξαιρετική, κάτι σπάνιο για κορίτσι της εποχής της. Το πατρικό σπίτι της Ρεβούλας βρισκόταν εκεί που σήμερα υψώνεται το μέγαρο αρχιεπισκοπής Αθηνών, γι’ αυτό άλλωστε, η οδός αυτή ονομάζεται οδός Αγίας Φιλοθέης.

[Επεξεργασία] 22 Ιανουαρίου 2007

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος

Στις 22 Ιανουαρίου ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μίλησε στην Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης με θέμα την ανάγκη και τους σκοπούς του διαθρησκειακού διαλόγου. Μεταξύ άλλων ενδιαφερόντων, είπε «Ἀπό τῆς ἐν ἔτει 1453 διαδοχῆς τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας ὑπό τῆς Ὀθωμανικῆς, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον κατέστη ἐκπρόσωπος τῶν ἐν αὐτῇ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἐνώπιον τοῦ Σουλτάνου. Ἑπομένως, εὑρίσκετο εἰς συνεχῆ διάλογον μετά τοῦ μουσουλμανικοῦ κόσμου, ὄχι βεβαίως πάντοτε εἰς κατάστασιν ἰσότητος. Κατά τούς σχεδόν ἕξ αὐτούς αἰῶνας συμβιοῖ μετά τῶν μουσουλμάνων καί διαλέγεται μετ᾿ αὐτῶν εἰς διάφορα ἐπίπεδα καί μέ διαφόρους στόχους. Ὡς συνηθίζομεν νά λέγωμεν, ἔχομεν μετά τῶν μουσουλμάνων ἀδελφῶν μας τόν καθημερινόν διάλογον τῆς μετ᾿ ἀλλήλων συνυπάρξεως.»

Ολόκληρη η ομιλία

• Κατηγορία:Πατριάρχες
• Κατηγορία:Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως
• Κατηγορία:Ιερές μονές
• Κατηγορία:Άγιο Όρος
• Κατηγορία:Θρησκευτικές εορτές και τελετές
• Κατηγορία:Λειτουργική
• Κατηγορία:Εκκλησιαστική Ιστορία