Ενλίλ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στους αρχαίους σουμεριακούς και βαβυλωνιακούς μύθους, ο Ενλίλ είναι ο θεός των ανέμων και των καταιγίδων. Ο Ενλίλ είναι ο επιφανέστερος του πάνθεου των λαών της Μεσοποταμίας και μερικές φορές αναφέρεται ως Κουρ-Γκαλ, που σημαίνει μεγάλο βουνό. Γεννήθηκε από την ένωση του ουρανού και της γης, του Άνου και της Κι. Έτσι τους χώρισε μεταξύ τους κι απέκτησε το δικό του κομμάτι, τη γη.
Σύζυγός του είναι η Νινλίλ, με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά: το Νάννα, το Νεργκάλ, το Νινούρτα (ή Νινγκίρσου) και τη Νισάμπα. Ο Ενλίλ έχει στην κατοχή του τις Πινακίδες του Πεπρωμένου, έχοντας έτσι εξουσία σε ολόκληρο τον κόσμο. Κάποιες φορές είναι στοργικός προς την ανθρωπότητα, αλλά μπορεί να γίνει μοχθηρός και να τιμωρήσει τους ανθρώπους, όπως τότε που έστειλε το μεγάλο κατακλυσμό που αφάνισε όλους τους ανθρώπους από προσώπου γης, εκτός από τον Ουτναπιστίμ.
Ο Ενλίλ απεικονίζεται να φοράει ένα στέμμα με κέρατα, σύμβολο της εξουσίας του, ενώ ο πιο μεγαλοπρεπής ναός του βρισκόταν στην πόλη Νιπούρ, της οποίας ήταν και προστάτης θεός.
 |
|
| Σημαντικοί θεοί: Άνου | Ενλίλ | Ένκι | Ερεσκιγκάλ | Ινάννα | Νάμου | Νάννα | Νινλίλ | Νινούρτα | Νινχουρσάγκ | Ούτου Ήρωες: Γκιλγκαμές | Ενκίντου | Λουγκαλμπάντα | Ουτναπιστίμ Κείμενα: Έπος του Γκιλγκαμές |
