Καλεβάλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Καλεβάλα (ή Κάλεβαλα) (Φινλανδικά: Kalevala) είναι ένα επικό ποίημα το οποίο ο Elias Lönnrot τον 19ο αιώνα ισχυρίστηκε πως συνέλεξε σε τόμο από Φινλανδικές λαϊκές πηγές. Είναι κοινά αποκαλούμενο το Φινλανδικό εθνικό έπος και είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Φινλανδόφωνης λογοτεχνίας. Στο Καλεβάλα αποδίδεται η έμπνευση του εθνικισμού που τελικά οδήγησε στη Φινλανδική ανεξαρτησία από τη Ρωσία το 1917. Το όνομα σημαίνει "γή του Κάλεβα". Το κείμενο του Κάλεβαλα αποτελείται από 22.795 στίχους, χωρισμένους σε 50 ποιήματα ή κεφάλαια (στα φινλανδικά runot, ενικός runo).

Πίνακας περιεχομένων

1 Γραφή της Καλεβάλα
2 Χαρακτήρες
3 Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- 3.1 Διαδικτυακές εκδοχές της Καλεβάλα
4 Άρθρα και Εργασίες

[Επεξεργασία] Γραφή της Καλεβάλα

Ο Lönnrot ήταν γιατρός αλλά το πάθος του για τις παραδοσιακές προφορικές ιστορίες της γεννέθλιας της Φινλανδίας τον οδήγησε να ταξιδεύσει σε μεγάλο βαθμό για να αποκτήσει νέο υλικό. Τα περισσότερα ποιήματά του τα συνέλεξε από την περιοχή της Καρελίας. Πίστευε πως τα μικρά ποιήματα που συνέλεγε ήταν μέρος ενός κάποτε συνεχιζόμενου έπους. Εξέδωσε την πρώτη Καλεβάλα, την "παλαιά" Κάλεβάλα, σε δύο τόμους το 1835-1836. Η παλαιά Καλεβάλα αποτελείτο από τριάντα δύο ποιήματα που συνελέγησαν αρχικά από τον Lönnrot περίπου το 1829, τα οποία έπειτα συνέταξε και τα επέκτεινε με συνδετικό υλικό ώστε να δημιουργήσουν μια συνεχή ιστορία. Ο Lönnrot συνέχισε να συλλέγει νέο υλικό, το οποίο ενσωμάτωσε σε μια δεύτερη έκδοση της Καλεβάλα, που κυκλοφόρησε το 1849. Αυτή η "νέα" Καλεβάλα περιείχε πενήντα ποιήματα, και είναι το πρότυπο κείμενο της Καλεβάλα που διαβάζεται σήμερα.

[Επεξεργασία] Χαρακτήρες

Ο βασικός χαρακτήρας της Καλεβάλα είναι ο Βέινεμουινεν (Väinämöinen), ένας σαμανιστικός ήρωας με την μαγική δύναμη τραγουδιών και μουσικής. Γεννήθηκε από την πρωταρχική Παρθένα του Αέρα και συμβάλλει στην δημιουργία του κόσμου. Πολλά από τα ταξίδια του μοιάζουν με σαμανιστικά ταξίδια, ιδιαίτερα αυτό κατά το οποίο επισκέπτεται την κοιλιά ενός γήινου γίγαντα, του Άντερο Βίπουνεν, για να βρει τις λέξεις της γενιάς των βαρκών. Παίζει το κάντελε, ένα έγχορδο Φινλανδικό όργανο. Ένα από τα κάντελε του είναι φτιαγμένο από το κόκκαλο του σαγονιού ενός γιγάντιου ψαριού. Κεντρικό στοιχείο σε πολλές ιστορίες είναι η αναζήτησή του για σύζυγο, αν και ποτέ δεν βρίσκει καμία. Για παράδειγμα μία από τις νύφες, η αδελφή του Γιόουκαχαϊνεν, η Άινο, πνίγεται αντί να τον παντρευτεί. Επίσης είναι μέλος της ομάδας που κλέβει τον Σάμπο, έναν μαγικό μύλο, από τους ανθρώπους του βορρά.

Άλλοι χαρακτήρες, κάποιοι από τους οποίου έχουν τα δικά τους κεφάλαια, είναι οι Σέππο Ίλμαρινεν, ένας ηρωϊκός τεχνίτης-μεταλλουργός (συγκρινόμενος με τον Γερμανικό Weyland) που κατασκεύασε τον ουράνιο θόλο, τον Σάμπο και άλλα· η Λούχι η Μάγισσα του Βορρά, μια σαμανιστική μητριάρχης ενός λαού που ανταγωνίζεται αυτούς της Καλεβάλα, η οποία σε κάποιο σημείο τράβηξε από τον ουρανό τον ήλιο και το φεγγάρι· ο νεαρός αντίπαλος του Βέινεμουινεν, ο Γιόουκαχαϊνεν, που υπόσχεται την αδερφή του Άινο σ’αυτόν αφού χάνει έναν διαγωνισμό τραγουδιού· ο εκδικητικός, αυτοκαταστροφικός Κούλλερβο που γεννιέται ως σκλάβος, καταλαμβάνεται από τρελή μανία και αυτοκτονεί· και ο όμορφος αλλά αλαζόνας Λέμμινκεϊνεν, του οποίου η μητέρα πρέπει να σώσει το πτώμα του από τον ποταμό του Θανάτου που διασχίζει την Τούονελα, και να τον επαναφέρει στη ζωή, αντηχώντας τον μύθο του Όσιρι.

Μερικά από τα κεφάλαια περιγράφουν αρχαίους μύθους δημιουργίας, μια μεγάλη τελετή γάμου, και τις σωστές λέξεις για μαγικά ξόρκια θεραπείας και επιδεξιότητας.