Έπος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το έπος είναι λογοτεχνικό είδος, του οποίου τα κύρια χαρακτηριστικά είναι το μεγάλο μέγεθος, ο έμμετρος λόγος και ορισμένα εξειδικευμένα εκφραστικά μέσα. Τα έπη κατά κύριο λόγο περιγράφουν θρυλικές πράξεις και ήρωες του παρελθόντος, συχνά δε το θέμα τους είναι μυθολογικό.

Ως έπη έχουν χαρακτηριστεί αρχαία λογοτεχνικά κείμενα (όπως για παράδειγμα η Ιλιάδα και η Οδύσσεια του Ομήρου, το Έπος του Γκιλγκαμές, η βόρεια Κάλεβαλα, το Μπεογούλφ και άλλα) και περιστασιακά, μεμονωμένα έργα πιο σύγχρονων συγγραφεων.

Ο συγγραφέας ενός έπους συχνά δεν είναι γνωστός. Εικάζεται ότι κάποια έπη έχουν γραφτεί συλλογικά, από την παράδοση κι όχι από έναν άνθρωπο.

[Επεξεργασία] Ετυμολογία

Η λέξη Έπος σημαίνει λόγος/αφήγηση και έχει στενή νοηματική σχέση με την έννοια ιστορώ (ιστορία). Στη σύγχρονη λεξικογραφία ως έπος χαρακτηρίζουμε το μεγαλειώδες έργο τόσο σε έκταση όσο και σε θεματογραφία. Με την έννοια εποποιΐα αναφερόμαστε στην περίοδο ακμής ή σε πράξη ηρωική και μεγαλόπνοη.