Πανθεϊσμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πανθεϊσμός είναι η άποψη κατά την οποία η Φύση και ο Θεός είναι ένα και συμπερασματικά ο κόσμος είναι θείος. Αυτοί που θέτουν ως αίτημα ότι η Αρχή του σύμπαντος είναι υπερβατική και διαχωρισμένη από τον σύμπαν, θεωρούν ότι ο πανθεϊσμός είναι αθεϊσμός. Έτσι, πολλοί Χριστιανοί θεολόγοι και φιλόσοφοι θωρούν ότι ο Ινδουισμός και ο Βουδισμός, καθώς επίσης και η φιλοσοφία του Σπινόζα, είναι αθεϊστικές.

Στο φιλοσοφικό πεδίο ο πανθεϊσμός είναι δοξασία που ταυτίζει τον θεό με τον κόσμο. Δέχεται δηλαδή ότι ο θεός είναι το μόνο πραγματικό ον και ο κόσμος το φανέρωμά του, η απορροή ή η εκπόρευσή του και πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον Άγγλο Τζον Τόλαντ.

Στα νεώτερα χρόνια πήρε συστηματική και αυστηρά λογική μορφή από τον Σπινόζα που θεωρούσε τον θεό σαν μια απόλυτη και αιώνια ουσία, που είναι η αιτία όλου του κόσμου.