Sabiniano
El Vikipedio
Sabiniano estis papo ekde 604 ĝis 606.
Sabiniano originis el Blero (Biedo) proksime de Viterbo, la ĉefurbo de la iama etruska regno. Li estis filo de iu Bonus, sed lia naskiĝjaro estas nekonata.
En 593 papo Gregorio la 1-a sendis lin kiel apokriziaron (apostola nuncio) al Konstantinopolo, sed en 595 li revokis lin, ĉar Sabiniano ne sekvis sufiĉe decide la roman starpunkton kaj ne malebligis, ke la patriarko de Konstantinopolo adoptis la titolon „ekumena patriarko“.
Post misiado en Gaŭlio kaj post kiam li trakuris ĉiujn oficojn de la hierarkio, oni post la morto de Gregorio la 1-a, supozeble en marto 604, nomumis lin papo, sed li devis atendi la konsenton de la imperiestro Foko, pro tio nur la 13-an de septembro 604 oficiale oni povis deklari lin papo. Oni kritikis tiam, ke li kiel papo retenis sian nekristanan nomon.
Estis eble dank' al lia akordiga agado, ke la ekzarko de Konstantinopolo Smaragdo kaj la langobarda reĝo Agilulf faris packontrakton. La monaĥo-favoran politikon de sia antaŭulo li ne kontinuigis.
Kiam ekestis malsatmizero, li vendis la grenon el la papaj grenrezervojoj, dum liaj antaŭuloj senkoste disdonis ĝin; tio kaŭzis malamon de la loĝantaro kontraŭ li. La detalajn cirkonstancojn de lia morto, la 22-an de februaro 606, ni ne konas. Fakto estas, ke oni devis translokigi lian kadavron de la Laterano en la preĝejon de Sankta Petro, por protekti ĝin kontraŭ la furiozo de la popolo.
Oni atribuas al Sabiniano ankaŭ, ke li enkondukis la sonoradon de la kirksonoriloj je la kanonaj horoj kaj la celebro de la eŭkaristio.
[redaktu] Vidu ankaŭ
[redaktu] retligoj
| Antaŭulo: Gregorio la 1-a 590–604 |
Papo 604–606 |
Posteulo: Bonifaco la 3-a 607 |
