بندر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بندر نقطه‌ای است در کرانه دریا که کشتی‌ها در کنار آن پهلو میگیرند و یا لنگر می‌‌اندازند تا در آنجا بارگیری و یا بار خود را تخلیه نمایند. اینگونه نقاط معمولاً با تأسیساتی مانند اسکله و ساختمان و تسهیلات مخابراتی و ارتباطی همراه است. به محل استقرار این تأسیسات در بندر، بندرگاه گفته می‌شود. بندرها گونه‌های گوناگون دارند مانند: بندر آزاد و بندر پیمانی

واژه‌های مرتبط با بندر: لنگرگاه، بارانداز، کرانه، پهلوگاه، موج‌شکن، اسکله، خور(دبی)، رأس، دماغه شهبندر، گمرک، دیوار دریایی.

[ویرایش] پیوند به بیرون

فرهنگ واژگان دریانوردی، انگلیسی به فارسی