بولونیا
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بولونیا شهری در شمال ایتالیا و مرکز استان بولونیا، دشتی حاصلخیز در کوهپایه رشته کوههای آپنینه. مرکز بزرگ نقل و انتقالات و بازار کشاورزی، بولونیا مرکز تلاقی جاده های اصلی و راه آهن است که شمال ایتالیا را با مدیترانه و سواحل جنوبی آدریاتیک پیوند میزند.
صنایع اصلی تولید ماشینهای کشاورزی، فولاد، فراورده های غذایی، وسایل نقلیه موتوری و مواد شیمیایی است.
بولونیا مرکز بزرگ آموزش و فرهنگ در دوره میانه و اوایل رنسانس بود. در مرکز قرون وسطی ایی شهر ساختمانهای نما آجری و گچی سیمانی به رنگهای گرم، گذرگاههای مسقف با مغازه های کوچک، خیابانهای سنگ فرش شده زیاد و میادین بیشمار دیده میشود.
حاشیه مدرن شده، مرکز شهر را احاطه کرده است. سن پترونیو (San Petronio) کلیسای پرابهت بولونیاست، که رو به میدان بزرگ (Piazza Maggiore) که میدان اصلی شهر است واقع شده. این میدان در سال 1390 شروع به ساخت شد، اما نماهای ظاهری آن هیچگاه کامل نشد. محوطه وسیع درونی به سبک گوتیک ساخته شده است.
از کلیساهای قابل توجه دیگر یکی سن دومنیکو (San Domenico) است، که در سال 1221 بنا شد، اما بین 1729 تا 1732 کاملا اصلاح و دگرگون شد و دیگری هم سن فرانچسکو (San Francesco) که ساخت آن از سال 1236 تا 1263 طول کشید و بعد از خسارت زیادی که در جنگ جهانی دوم دید، مرمت شده است.
بولونیا مرکز آموزش و نشر است و دانشگاه بولونیا، موزه های نقاشی، باستانشناسی و صنایع باستانی توسکان در آن واقع شده است.
