ترور
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تِرور در لغت، در زبان فرانسه، به معنای هراس و هراس افکنی است؛ و در سیاست به کارهای خشونت آمیز و غیر قانونی حکومت‌ها برای سرکوبی مخالفان خود و ترساندن آنها ترور می‌‌گویند و نیز کردار گروه‌های مبارزی که برای رسیدن به هدف‌های سیاسی خود دست به کارهای خشونت آمیز و هراس انگیز می‌‌زنند، ترور نامیده می‌شود. حملاتی مانند اقدام تروریست‌ها در منهدم کردن برج‌های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ عملیاتی تروریستی به شمار میرود. ترورگری روش حکومت‌هایی است که با بازداشت و شکنجه و اعدام و انواع آزارهای غیرقانونی، از راه پلیس سیاسی مخفی، مخالفان را سرکوب می‌کنند و می‌‌هراسانند، و یا روش دسته‌های راست یا چپی است که برای افکندن یا هراساندن دولت به آدمکشی و آدم دزدی و خرابکاری دست می‌‌زنند. از برخی جهات ترور به معنای کشتار سیاسی نیز به کار میرود و کسانی را که به کشتار سیاسی دست بزنند ترورگر (تروریست) می‌‌خوانند. در دنیای پیشرفته قرن بیست و یکم به دلیل تأثیراتی که نا آرامی بر روی اقتصاد جهانی دارد، برخی از ترور جهت ایجاد نا هنجاری در کشوری خاص و در نتیجه آن رکود اقتصادی در یک یا چند کشور استفاده می‌‌نمایند.
[ویرایش] عقاید دیگر
امروزه جهان غرب و سازمانهای بین المللی وابسته حاضر به دادن تعریف درستی از ترور و تروریست نیستند. آنها بسته به منافع خود و قدرت رسانه‌ای که در اختیار دارند هر شخص یا گروه یا سازمان و کشوری که با عقاید و منافع آنها در تضاد باشد تروریست می‌‌نامند.
[ویرایش] منبع
- آشوری، داریوش. دانشنامهٔ سیاسی (فرهنگ واصطلاحات و مکتب‌های سیاسی). تهران: انتشارات مروارید.
