تیر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
برای دیگر کاربردهای «تیر» به صفحه تیر (ابهام‌زدایی) نگاه کنید.
تیر پرتابه‌ای نوک تیز است که با کمان یا جنگ‌افزارهای مشابه مانند آربالت پرتاب می‌شود. تیر از پیش از تاریخ در بیشتر فرهنگ‌ها و تمدن‌ها بکار می‌رفته است.
اجزای تیر در گذشته از سه بخش اصلی تشکیل می‌شد:
- پیکان که از جنس سنگ یا فلز بود و نوک تیز تیر را تشکیل می‌داد.
- بدنه که از قطعه‌ای چوب دراز و صاف تهیه می‌شد.
- پر که از پر پرندگان تهیه می‌شد.
پیکان و پر را به دو انتهای بدنه می‌بستند. پیکان پس از پرتاب به هدف برخورد می‌کرد و به خاطر نوک تیز و سرعتی که داشت در آن فرو می‌رفت.
پر در حرکت مسقیم و پایدار تیر موثر بود.
تیرهای امروزی که در شکار و ورزش بکار می‌رود از مواد دیگری بجز چوب و پر ساخته می‌شوند.
