حبقوق
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حَبَقّوق (در عبری: חֲבַקּוּק) از پیامبران بنی‌اسرائیل است که حدود 700 پ.م. زندگی می‌‌کرده و در زمان پادشاهی کورش بزرگ به ایران مهاجرت و در تویسرکان ساکن شده و در همین شهر درگذشته است.
در تویسرکان آرامگاهی برای او برپا شده است.
واژه حبقوق به معنی در آغوش گرفتن است. در بیشتر منابع فارسی امروز این نام را به اشتباه حیقوق نوشته‌اند.
وی نگهبان معبد بزرگ یهودیان در اورشلیم بوده است. حدود سال ۵۹۰ قبل از میلاد، بخت النصر پادشاه خونخوار کلده به اورشلیم حمله کرد و یهودیان زیادی را به قتل رساند و نزدیک به بیست هزار نفر از آنان را اسیر و به شهر بابل پایتخت کلده که نزدیک بغداد فعلی قرار داشت انتقال داد. حیقوق نبی در بین این زندانیان بود و مدت طولانی در زندان به سر برد. در سال ۵۴۸ قبل از میلاد کورش کبیر پادشاه ایران به کلده حمله کرد و در جنگی طولانی لشکریان کلده را شکست داد و بابل را تصرف کرد و طی فرمانی دستور آزادی کلیه اسرا و زندانیان یهود را صادرنمود. پس از آزادی از بند اسارت بابلیان، حیقوق پیامبر به ایران مهاجرت کردند و در شهر تویسرکان (رودآور) ساکن شدند و در همین شهر رحلت کردند. آرامگاه حیقوق نبی در تویسرکان طی قرون متمتدی چندین بار بازسازی شده است. این آرامگاه یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی ایران محسوب می‌شود.
