زاینده‌رود
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زاینده رود، یا زنده‌رود، بزرگ‌ترین رودخانهٔ مرکزی ایران، بخش عمده‌ای از این رود از استان اصفهان می‌گذرد، بر روی این رودخانه پل‌های تاریخی بسیاری از زمان صفویان و پیش‌تر از آن برجا است که جاذبه گردشگری دارد، حاشیه‌سازی این رودخانه در شهر اصفهان (اسپهان)، و بوستان‌ها و بیشه‌های پیرامون این رودخانه در فصل تابستان گردشگاه مناسبی برای اهالی شهر و گردشگران است.
این رودخانه از زردکوه واقع در رشته کوه زاگرس سرچشمه می‌‌گیرد.وجه تسمیه آن بدین جهت می‌‌باشدکه درطول مسیر چشمه‌های متعددی زایش کرده وبه آن می‌‌پیوندد. جهت افزایش آب ان در زمانهای قدیم ازجمله هخامنشیان-ساسانیان-سلجوقیان-صفویان اقداماتی جهت حفر کانال صورت گرفته که نتیجه کاملی در برنداشته است. درزمان رضاشاه اولین تونل به بهره برداری رسید.تونل دوم نیز درزمان محمدرضاشاه راه اندازی گردید.عملیات حفر تونل سوم در همین زمان شروع ولی بدلیل وقوع انقلاب تعطیل گردید.بعد ازانقلاب باتاخیر بسیار زیادعملیات حفاری مجددا" آغاز گردید که تا کنون ادامه دارد.(سال۱۳۸۴) جهت آبیاری شهر اصفهان در قدیم از نهرها یی بنام مادی استفاده می‌گردید. درحال حاضر برای آبیاری زمینهای کشاورزی استان اصفهان از سدهای آبیاری که بدین منظوراحداث گردیده استفاده میشود. این رودخانه آب آشامیدنی شهر یزد را نیز تأمین می‌‌نماید که در آینده با اتمام تونل سوم پیش بینی میشود استان کرمان رانیز سیراب نماید. زاینده رود در انتهای مسیر خود به باتلاق گاو خونی میریزد.
