سنندج
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سنندج، (به کردی سنه Sine) مرکز استان کردستان ایران است. اين شهر در اصل قريه اي بوده است از قراء کردستان و به ((سينه)) مشهور بود.به مرور دهور ((سينه)) سنه شده و قلعه اي در آنجا بنا شد آن را ((سنه دژ)) گفتندي ازيرا ((دژ)) در لغت فرس قلعه است.بعد از آن ، معرب شده سنندج خوانده اند. . سنندج يكي از شهرهاي قديمي كردستان ميباشد كه تاريخ آن به قبل از ميلاد مسيح بر ميگردد.اين شهر داراي آثار قديمي از دوره هاي قبل از ميلاد ،'قبل از اسلام و دوران اسلامي ميباشد و شاه راه ارتباط سريع جنوب غربي ايران به شمال غربي ايران است. سنندج مركز استان كردستان است. شهر سنندج در موقعيت 14 و 35 عرض شمالي و 47 طول شرقي از نصف النهار گرينويچ و5 طول غربي از نصف النهار تهران قرار دارد. شهرستان سنندج به مساحت 5023 كيلومتر مربع از شمال به ميان دو آب ،از جنوب به كرمانشاه ، از مغرب به مريوان و از شرق به قروه و بيجار محدود مي شود. اين شهر از طريق چهار شريان ارتباطي با شهرهاي استان و مركز استان هاي همجوار و مركز كشور در ارتباط است سنندج یکی از شهرهای قدیمی کردستان میباشد که تاریخ آن به قبل از میلاد مسیح بر میگردد.این شهر که دارای آثار قدیمی از دورههای قبل از میلاد 'قبل از اسلام و دوران اسلامی میباشد. این شهر بین کردستان جنوبی و شمالی قرار دارد و شاه راه ارتباط سریع جنوب غربی ایران به شمال غربی ایران است. نام سنندج در آغاز به شکل «سنه دژ» بوده به معنی دژ سنه. سنه نام منطقهای بوده که سنندج در آن قرار گرفتهاست. در نزدیکی سنندج سد بزرگی به نام سد قشلاق ساخته شدهاست که آب شهر و ناحیه را تأمین میسازد. زبان مردم سنندج کردی است. جمعيت شهر سنندج در سال 1335 برابر با 40641 نفر با 7900 خانوار بوده است.در سال 1345 جمعيت شهر به 54578 نفر و 10615 خانوار رسيده است. نرخ رشد جمعيت در اين دوره 99/2 درصد بوده است که در مقايسه با نرخ رشد ساير مراکز استانها در کشور نرخ رشد بالايي مي باشد. اين افزايش نرخ رشد در شهر سنندج را مي توان معلول افزايش رشد بخش خدمات و همچنين شکل گيري نظام شهر نشيني پيوسته در اين منطقه دانست. جمعیت این شهر حدود ۳۵۸۰۸۴ نفر است .البته بر طبق آمار جدید خود کشور ایران جمعیت این شهرستان با توابع بالغ بر ۷۵۰۰۰۰نفر میباشد. سليمان خان وقتي كه به امارت كردستان دست يافت در سال 1046 ه.ق شهر سنندج را در محل روستاي قديمي “سنه” بنا نمود. همانگونه كه قبلا اشاره شد شاه صفي او را متعهد كرده بود كه دارالملك را از «حسن آباد» به سنندج كنوني منتقل سازد و قلاع صعب العبور كردستان را ويران كند. سليمان خان وقتي به كردستان آمد به موجب عهد خود ضمن آباد كردن سنندج، قلعه ي حكومتي را در بالاي تپه اي در محلي كه امروزه باغ فردوسي سنندج گفته مي شود، بنا كرد. و در خارج و اطراف قلعه عمارات و حمام و مسجد و بازاري هم بنا مي كند و يك رشته قنات نيز در دشت «سرنووي» احداث مي كند و آب آن را به شهر و ميان قلعه ي آورد. در حديقه ي ناصري آمده است كه :«سليمان خان قلاع «زَلم» و «پلنگان و مريوان» و «حسن آباد» را ويران نمود. كه ديگر پناه و گريز گاهي براي حكام كردستان نباشد. و قلعه ي مختصري را نيز در اطراف اين آبادي سنندج كشيد» ترديدي نيست كه قبل از بناي شهر سنندج در دوره ي صفويه، در محل كنوني اين شهر آبادي قديمي «سنه» قرار داشته است.
[1].
[ویرایش] جاذبههای گردشگری
از مناطق دیدنی این شهرستان میتوان مسجد جامع دارالاحسان، بازار قدیمی شهر، پارک دیدنی آبیدر (امیریه)، خانهٔ کرد، موزه سنندج و عمارت خسروآباد را نام برد.
در ۶۵ کیلومتری سنندج دهستان نوگل(نگل)واقع است که به دلیل قرآنی باستانی که متعلق به قرون اولیه اسلام است گردشگران زیادی را به خود جذب کردهاست. به نظر مي رسد كه شهر سنندج در آغاز از الگوي معماري و شهرسازي صفويه پيروي كرده است. ساخت اوليه شهر سنندج با محلات آن تا دوره ي قاجاريه با اندك تغييراتي به همان صورت قديمي باقي مي ماند.