سورانی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سورانی (به کردی: Soranî) نام یکی از گویش‌های اصلی زبان کردی است که در بیشتر مناطق کردنشین ایران از جمله استان کردستان و جنوب استان آذربایجان غربی (مهاباد، بوکان، پیرانشهر، اشنویه، سردشت و غیره...) و همچنین در نیمه جنوبی کردستان عراق به آن صحبت می‌شود.
سورانی لهجه‌های گوناگونی دارد از جمله: مکریانی، جافی، اردلانی (سنندجی)، گروسی؛ که در این میان در نوشتار، کتابت، مجله و روزنامه از مکریانی استفاده می‌شود که گویش رایج آن در شهرهایی مثل مهابادوپیرانشهر در ایران مشهود است و در حقیقت مکریانی لهجه اصیل سورانی به شمار می‌رود.
از بزرگان ادبیات کردی که به گویش سورانی نوشته‌اند می‌توان از عبدالرحمن شرفکندی (هژار)و محمد امین شیخ الاسلامی (هیمن نام) برد.
