سیرجان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سیرجان، بعد از اسلام و تا اواسط قرن دهم میلادی شهر عمده و مرکز ایالت کرمان بوده که شیراجان هم گفته شده است. سیرجان تقریباً در هشت کیلومتری مشرق شهر جدید سعید آباد قرار داشته و در آن زمان والی کرمان نیز در همین محل مستقر بوده است. نام سیرجان در اصل سیرگان بوده و بنای آن را به بهمن پادشاه اشکانی نسبت می‌دهند و در استیلای عرب آن را معرب کردند و سیرجان نامیدند. شهرستان سیرجان در فاصله ۱۷۵ کیلومتری جنوب غربی کرمان واقع شده و از شمال به شهرستان رفسنجان (۲۳۰ کیلومتر) و شهر بابک (۱۰۰ کیلومتر) از جنوب به استان هرمزگان، از مشرق به شهرستانهای بافت (۱۱۰ کیلومتر) و بردسیر و از مغرب به استان فارس محدود است. سیرجان بین کوههای مرکزی و کوههای شرقی زاگرس قرار گرفته و مهم‌ترین ارتفاعات آن عبارت‌اند از کوه پنج، چهار گنبد، بیدخوان و کوه عین البقر. از نواحی پست و هموار این شهرستان می‌توان کفه نمک در غرب و دشت حاصلخیز ابراهیم‌آباد را در شرق این شهر نام برد که بین سیرجان و بافت قرار دارد. آب و هوای سیرجان نیمه بیابانی است. در تابستان نسبتاً گرم وخشک و در زمستان سرد و در بهار همراه با بارندگی است. منشا اصلی بارندگیهای این شهرستان، توده هوای غربی و اثر هوای مرطوب اقیانوس هند است. مهم‌ترین رودخانه‌های سیرجان عبارت‌اند از: تنگوییه (پلنگی) و رودخانه حسین‌آباد که هر دو فصلی هستند.
[ویرایش] ره‌آورد
- مسقطی
- قاووت
- شیرینی خانگی ، لوز پسته ، هندی ، بادام
سیرجان به موازات شهرهای کرمان و رفسنجان یکی از مراکز اصلی تولید پسته کشور بوده که به لحاظ افزایش سطح زیر کشت در چند سال اخیر و به ثمردهی رسیدن باغات جوان از عمده ترین تولیده کننده گان خواهد شد.به نظر میرسدپسته سیرجان به بلحاظ شرایط اقلیمی از نظرکاهش آلودگی به آفلاتوکسین در وضعیت بسیار بهتری قرار دارد که این از مزایای پسته این شهرستان محسوب میشود.
منطقه ویژه اقتصادی سیرجان به عنوان اولین منطقه ویژهاقتصادی کشور نقش موثری در توسعه این مناطق در کشور داشته است.
[ویرایش] جستارهای وابسته
|
|
 |
|---|---|
|
بافت | بردسیر | بم | جیرفت | راور | رفسنجان | زرند | سیرجان | شهر بابک | عنبرآباد | کرمان | کهنوج | منوجان |
|
