شهرستان جویبار
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهرستان جویبار یکی از شهرستانهای مرکزی استان مازندران است.
مختصات جغرافیایی آن ۴۷ ۵۲ تا ۵۸ ۵۹ ۵۲ طول شرقی از نصف النهار مبدا و ۳۳ ۳۶ تا ۴۷ ۳۶ عرض شمالی است. حدود آن از شمال به دریای مازندران از جنوب به شهرستان قائمشهر از شرق به شهرستان ساری واز طرف غرب به شهرستان بابلسر می‌رسد.
طبق آمار سال ۱۳۷۹ جمعیت شهرستان جویبار ۷۲۶۶۵ نفر بوده‌است و ۶۸٪ جمعیت در نقاط روستایی سکونت داشته‌اند. جویبار پیشتر بخشی از شهرستان قائمشهر بود و در سال ۱۳۷۶ به شهرستان تبدیل شد .طبق تقسیمات کشوری سال ۱۳۷۷ دارای دو بخش گیل خواران ومرکزی و۴ دهستان حدود ۳۰۰ کیلومتر مربع وسعت بوده‌است.
از جمله روستاهای مهم جویبار می توان دو روستای شورکا و لاریم را نام برد.مردم این منطقه همگی به زبان مازندرانی صحبت میکنند.
 |
|
|---|---|
| مرکز | ساری |
| شهرستان‌ها | آمل | بابل | بابلسر | بهشهر | تنکابن | جویبار | چالوس | رامسر | ساری | سوادکوه | قائمشهر | محمودآباد | نکا | نور | نوشهر |
| شهرها |
آلاشت | آمل | امیرکلا | بابل | بابلسر | بلده | بهشهر | بهنمیر | پل سفید | تنکابن | جویبار | چالوس | چمستان | خرم‌آباد | خوش‌رودپی | رامسر | رستمکلا | رویان | رینه | زرگرمحله | زیرآب | ساری | سرخ‌رود | سلمان‌شهر | سورک | شیرگاه | عباس‌آباد | فریدون‌کنار | قائمشهر | کتالم و سادات‌شهر | کلارآباد | کلاردشت | کله‌بست | کوهی‌خیل | کیاسر | کیاکلا | گزنک | گلوگاه (بهشهر) | گلوگاه | محمودآباد | مرزیکلا | نشتارود | نکا | نور | نوشهر |
| اماکن دیدنی |
آب گرم لاریجان | آب معدنی قرمرض | آلاشت | امامزاده کتی | بابلسر | پارک جنگلی چالدره | پارک جنگلی سی‌سنگان | پارک ملی دشت ناز | پل راه‌آهن ورسک | پل محمدحسن‌خان | تله‌کابین نمک‌آبرود | جواهرده | خانه نیما یوشیج | خشت‌پل | دریاچه ولشت | سادات‌محله | سد لار | علم‌کوه | غار کمربند | قلعه شاهاندشت | قلعه گردن | کاخ رامسر | مجموعه باغ صفوی | مسجد جامع آمل | موزه بابل | موزه تاریخ طبیعی خشکه‌داران | موزه کندلوس | میدان ساعت ساری | هتل قدیم رامسر |
