شوتوکان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شوتوکان به ژاپنی: 松涛館 یکی از مهمترین سبک های کاراته است، که توسط: گيچين فوناکوشی (۱۹۵۷-۱۸۶۸) بنيان گذاری شد.
شوتو لقب فوناکوشی(شوتو به معني كاج هاي لرزان است و چون خانه ي فوناكوشي در جنگل كاج بود چنين نامي بر او نهادند ) و کان به معنای خانه یا مکتب است. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سيستم شوری ته در کاراته است. اکنون رشته شوتوکان توسط یکی از استادان بزرگ جهان به نام استاد کانازاوا به صورت امروزی تر و علمی تربا نام شوتوکان s.k.i به جهانیان معرفی شده که به کمک نیروهای فیزیکی و بهره گیری از علم فیزیک کارهایی که به نظر خیلی‌ها سخت یا غیرممکن مینمایند را ممکن می‌کند.
| سبک‌های کاراته |
| آشیهارا • چیتوریو • انشین • گنسئی‌ریو • گوجوریو • گوکان‌ریو • ایسشین‌ریو • کیوکوشین • ریو ته • سئیدو • شورین‌ریو • شورینجی‌ریو • شیتوریو • شوتوکای • شوتوکان • شودوکان • اوئچی‌ریو • وادوریو |
