کیوکوشین
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کیوکوشین کای یکی از سبکهای کاراته و یکی از محبوب ترین رشتههای رزمی در سراسر دنیاست. این رشته توسط ماسوتاتسو اویاما (۱۹۹۴-۱۹۲۳) رزمی کار اسطورهای کرهای الاصل بنیان نهاده شد.
این رشته از عناصر مختلفی نشأت گرفته که شامل تجریبات اویاما و تکنیکهای دیگر سبکهای کاراته است، به وجود آمد. کیوکوشین کای از سه لغت کیوکو ((بالاترین ،نهایت)) شین ((حقیقت، روح)) و کای ((گروه و انجمن)) ترکیب شدهاست.
این رشته در ابتدا اویاماریو و اویاما کاراته جوجیتسو نیز نامیده میشد. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. کیوکوشین کای یکی از سبکهای خشن کاراته است و برای کاستن مقاومت حریف، تکنیکها به طور متوالی اجرا میشود. این سبک تأکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و حرکاتی که در کاراته دو ممنوع شده است دارد. دوجوی مرکزی این سبک هونبو نام دارد و در سال ۱۹۶۵ توسط اویاما در توکیو افتتاح شد. بنيانگذار اين سبک در ايران کانچو یوسف شيرزاد مي باشد.
سبکهای کاراته |
آشیهارا • چیتوریو • انشین • گنسئیریو • گوجوریو • گوکانریو • ایسشینریو • کیوکوشین • ریو ته • سئیدو • شورینریو • شورینجیریو • شیتوریو • شوتوکای • شوتوکان • شودوکان • اوئچیریو • وادوریو |