عالی‌قاپو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عالی قاپو (به ترکی به معنی دروازه عالی) ساختمانی است که در واقع درب ورودی دولتخانه صفوی بوده است و در ابتدا شکلی ساده داشته و در اصل ساختمانی متعلق به دوره تیموری بوده است. به مرور زمان و در طول سلطنت شاه عباس طبقاتی به آن افزوده شدند و در زمان شاه عباس دوم ایوان ستوندار به آن افزوده شد. این بنا در ضلع غربی میدان نقش جهان و روبروی مسجد شیخ لطف‌الله واقع شده است. ارتفاع آن ۴۸ متر است و ۷ طبقه دارد که با راه‌پله‌های مارپیچ می‌توان به آنها رسید.
[ویرایش] جستارهای وابسته
- فهرست آثار تاریخی اصفهان
- ایران در عصر صفوی - راجر سیوری
- عالم آرای عباسی - اسکندر بیک منشی
عالی قاپو 6 طبقه دارد
