عبدالله شهبازی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عبدالله شهبازی نویسنده و مورخ معاصر ایران. در سال ۱۳۳۴ در شهر شیراز به دنیا آمد. پدرش، حبیب الله شهبازی، رئیس طوایف کوهمره سرخی بود که در پی شورش ۲-۱۳۴۱ عشایر جنوب علیه حکومت پهلوی تیرباران شد. عبدالله شهبازی تحصیلات خود را در شیراز و سپس در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به پایان برد و از دهه ۱۳۶۰ در عرصه تحقیقات تاریخی و سیاسی فعال شد. در سال ۱۳۶۷ در تأسیس موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی ایفای نقش نمود و به مدت یک دهه اداره امور پژوهشی این مؤسسه را به دست داشت. در سال ۱۳۷۴ در تجدید سازمان مرکز اسناد بنیاد مستضعفان و جانبازان به عنوان مؤسسه تخصصی مطالعات تاریخ معاصر ایران موثر بود. او مسئولیت معاونت پژوهشی این مؤسسه را به دست گرفت و فصلنامه تخصصی تاریخ معاصر ایران و دهها طرح پژوهشی، از جمله «فهرست نمایه مطبوعات ایران در دوره قاجاریه»، «دانشنامه ایلات و طوایف ایران» و «روزشمار تاریخ ایران در دوره قاجاریه»، را طراحی و راه اندازی کرد.
از شهبازی دهها نوشتار و مصاحبه در دانشنامهها و مطبوعات ایران منتشر شده است. دو کتاب خاطرات جنجالی منتشر شده پس از انقلاب (خاطرات ارتشبد حسین فردوست، رئیس دفتر ویژه اطلاعات محمدرضا شاه پهلوی، و خاطرات نورالدین کیانوری، دبیر اول حزب توده ایران) ویراسته شهبازی است. ظهور و سقوط سلطنت پهلوی (خاطرات فردوست و جلد دوم آن با عنوان "جستارهایی از تاریخ معاصر ایران") با شمارگان بیش از 150 هزار دوره بهعنوان پرفروشترین کتاب تاریخی دو دهه اخیر ایران شناخته میشود.
در وبگاه شهبازی [1] میتوان بخشی از نوشتارهای او را مطالعه کرد. [2]
[ویرایش] مهمترین تألیفات
ظهور و سقوط سلطنت پهلوی در دو جلد (جلد اول: خاطرات ارتشبد سابق حسین فردوست، جلد دوم: جستارهایی از تاریخ معاصر ایران)
زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران در پنج جلد
نظریه توطئه، صعود سلطنت پهلوی و تاریخنگاری جدید در ایران
مطالعات سیاسی، مجموعه مقالات در دو جلد
ایل ناشناخته: پژوهشی در کوه نشینان سرخی فارس
مقدمهای بر شناخت ایلات و عشایر