قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران توسط مجلس خبرگان قانون اساسی که در سال ۱۳۵۸ و از طریق انتخابات تعیین شده بودند تدوین شده و به همه پرسی گذاشته شد.
پیش از تشکیل این مجلس، پیش‌نویس قانون اساسی توسط گروهی از حقوقدانان تهیه شده بود و بنا بر قرار اولیه، این مجلس می بایست بر اساس پیش نویس اولیه و ظرف مدت دو ماه قانون اساسی را تدوین می کرد. این کار صورت نگرفت و مجلس خبرگان بدون در نظر گرفتن پبش نویس قانون اساسی، خود به تدوین قانون پرداخت و قانون تدوین شده توسط آن، در جریان همه پرسی به تصویب رسید.
بعدها و در سال ۱۳۶۸ اصلاحاتی در این قانون صورت پذیرفت که طی آن پست نخست وزیری حذف و اختیارات بیشتری به رئیس جمهور داده شد.
[ویرایش] کتابشناسی
- مشروح مذاکرات جلسات خبرگان قانون اساسی مصوب سال ۱۳۵۸هجری
[ویرایش] پیوند به بیرون
در ویکی‌نبشته موجود است:
