قرةالعین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام‌السلمه) مشهور به طاهره قُرةالعَین (زادهٔ ۱۲۲۸ قمری برابر با ۱۸۲۳ میلادی در قزوین - درگذشتهٔ ۱۲۶۸ قمری برابر با ۱۸۵۰ میلادی).

او را زنی خوشسیما و با قریحه و البته مجتهده دانسته اند.

از او عکس موجود نیست. ولی تصویری از او به‌قلم مادام دلاکروا در دست است.

[ویرایش] زندگی

وی دختر «ملاصلاح برغانی» و عروس «شیخ محمد تقی» معروف به «شهید ثالث» بود. «سید کاظم رشتی» پیشوای شیخیه به وی لقب «قرةالعین» دادند و سید علی محمد باب او را «طاهره» نامید. قرة‌العین شاعری خوش ذوق بود و در میان زنان شاعر شهرت خاصی دارد. وی را در سال ۱۲۶۴ هجری قمری مدتی در باغ ایلخانی به جرم بابیگری محبوس و پس از چندی فراش‌های «عزیز خان» سردار کل که مامور تعقیب و کشتن بابیان بود دستمالی به گردن او بست و آنقدر کشید تا خفه شد و پس از آن جسدش را به چاهی افکند در حالی که ۳۶ سال بیشتر نداشت.

[ویرایش] قرةالعین و باب

پیروان آیین بهایی درباره اش می‌‌گویند که او در عالم رویا به باب ایمان آورده واز حروف حی بودند (یعنی حواریون ایشان ح=۸ و ی=۱۰ حی ۱۸ تن با خود حضرت عدد رمز ۱۹ را می‌‌سازد). از مهم‌ترین خدام در واقعه بدشت بودند و حکم کشف حجاب را با جرات تمام اجرا کردند

قرة‌العین شعر هم می‌‌سروده است،نمونه شعرش در پی می‌‌آید:

گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو

شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو

[1] دیوان اشعار طاهره قرَه العین، متن کامل، به کوشش دکتر سام واثقی و دکتر سهیلا واثقی بنیاد کتابها ی سوخته ی ایران.