محسن نامجو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
محسن نامجو خواننده، موسیقی‌دان و ترانه‌سرا، متولد اسفند ۱۳۵۴ در تربت جام است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] آموختن موسیقی و تحصیلات
نامجو آموزش موسیقی را از نوجوانی با نت‌خوانی و آواز آغاز کرده، و سپس ردیف موسیقی ایرانی را ابتدا نزد استاد شاکری و سپس نصرالله خان ناصح‌پور که یکی از برجسته‌ترین ردیف‌دانان ایران است آموخت. او پس از شروع به تحصیل رشتهٔ موسیقی در دانشکدهٔ هنرهای زیبا، با سبک‌های دیگر موسیقی جهان آشنا شد، و پس از مدتی در بهمن ۷۶ با نفی برداشت متعصبانهٔ موجود در دانشگاه، تحصیل را نیمه‌کاره رها کرد و فعالیت خود را به شکل تجربی و غیر آکادمیک ادامه داد.
[ویرایش] سبک موسیقی
مشخصهٔ آثار نامجو «تلفیق» است: تلفیق سبک‌های مختلف موسیقی ایرانی و خارجی و تلفیق اشعار کلاسیک با شعرهایی که خود می‌سراید. در موسیقی‌های او گوشه‌هایی از سبک‌های راک، سنتی، بلوز، جاز و محلی به گوش می‌رسد. از شعرهای مولوی گرفته تا شاملو و براهنی در آثار او به گوش می‌رسد که گاهی عباراتی کوچه‌بازاری در میان ابیات آنها اضافه شده. او در این باره می‌گوید: «تلفیق از نظر من اپیدمی زمانه است. تلفيق موسيقيايی دو شكل دارد، یکی تلفیق ابزار است، مثلا قرار دادن گيتار در برابر سه تار که چیز جدیدی نیست؛ و دیگری تلفیق گام که تا به حال كمتر در موسیقی ایران به آن پرداخته شده، مثلا کافیست که دو نت از دستگاه شور حذف شود تا به گام بلوز برسیم.»
نامجو در خوانندگی از صداهای نامتعارف نیز استفاده می‌کند. به گفتهٔ خودش این مسأله حاصل این است که به حنجره به عنوان یک ابزار صوتی نگاه می‌کند، و در نتیجه بی آن که در بند سبک‌های خوانندگی باشد، هر صدایی از خود درمی‌آورد.
یکی از دلایلی که به گفته خود نامجو باعث خلاقیت بیشتر او در زمینه موسیقی تلفیقی شده است ساز زدن با گروه های موسیقی زیر زمینی در مشهد و سپس تهران می باشد. از جمله می توان به گروه های ماد (عبدی بهروانفر- نوید اربابیان-علی باغ فر)و گروه پرساووس (مازیار محمدی-محمد قاسمی-شهرام لشگری) اشاره نمود.[نیاز به ذکر منبع]
نامجو پنج آلبوم آماده انتشار دارد که با اخذ مجوز منتشر خواهد شد.
یکی از آهنگ‌های او با نام بگو بگو در جشنوارهٔ موسیقی وبگاه تهران آونیو در سال ۲۰۰۴ دوم شد.
