نوترون
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نوترون یکی از ذرات هسته‌ای اتم است. نوترون دارای بار الکتریکی خنثی است و به همراه پروتون در داخل هسته اتم اصل جرم اتم را تشکیل میدهند.
از هیدروژن (۱ پروتون) تا کلسیم (۲۰ پروتون) تعداد آن با تعداد پروتون یکی هست و از آن بالاتر در جدول تناوبی تعدادش بیشتر می‌شود. جرم مطلق 10-27 * 1,67482 کیلوگرم و جرم نسبی آن 1,0086654 است.
جیمز چدویک در سال 1932 میلادی نوترون را، که رادرفورد در سال ۱۹۲۰ میلادی وجود آن را پیشبینی کرده بود، کشف کرد.پروتن ها ذراتی مثبت هستند و به شدت همدیگر را دفع می کنندعلت اینکه پروتون ها همدیگر را دفع نمی کنند نوترن ها هستند نوترون ذره ای ناپایدار است و عمر متوسط آن 918 ثانیه است گه به پروتون الکترون و نوترینو واپاشیده می شود به این واپاشی واپاشی بتا می گویند اتمی که پرتوی بتا تابش می کند چون یک پروتون به پروتون هایش اضافه می شود به عنصر بالاتر سلف می کند در همه اتمها اینگونه نیست زیرا اصل طرد پائولی برای اتمهایی که تعداد نوترونهایش کمتر از 1.5 برابر پروتون هاست اجازه واپاشی نمی دهد
