نیمور
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نیموَر شهری است واقع در بخش مرکزی شهرستان محلات استان مرکزی ایران.
نیمور شهری است تاریخی که قدمت زیادی دارد و دارای آثار تاریخی و کوههای سنگی و آب وهوای مناسب است. نیمور حدوداً ۸۰۰۰ نفر جمعیت دارد. نیمور در 250 کیلومتری جنوب تهران و در بین دلیجان و محلات قرار دارد. نام این شهر در دوران اشکانیان آورد به معنای میدان جنگ بوده است. پس از پایان جنگهای اشکانیان به علت خاموش شدن شعله جنگ به نیم آورد تغییر نام پیدا کرد و اکنون پس از گذشت زمان به نیمور تیدیل شده است. کوههای سنگی این منطقه منبع بزرگ در آمد برای اهالی بومی می باشد. آتشکوه در نزدیکی نیمور علاوه بر موقعیت تاریخی و آتشکده معروف بزرگترین منبع سنگ تراورتن تزئینی صادراتی می باشد.
[ویرایش] جُستار وابسته
 |
|
|---|---|
| مرکز | اراک |
| شهرستان‌ها |
آشتیان | اراک | تفرش | خمین | دلیجان | زرندیه | ساوه | شازند | کمیجان | محلات |
| شهرها |
اراک | آستانه | آشتیان | تفرش | توره | خمین | خنداب | داودآباد | دلیجان | رازقان | زاویه | ساوه | سنجان | شازند | غرق‌آباد | فرمهین | قورچی‌باشی | کرهرود | کمیجان | مأمونیه | محلات | میلاجرد | نراق | نوبران | نیمور | هندودر | |
| اماکن دیدنی |
آتشکده خورهه | آرامگاه پرفسور حسابی | بازار اراک | گلستان‌های محلات | تپه تاریخی آوه | خانه خمینی | روستای هزاوه | سد پازنده خرداد | سراب عمارت | غار چال‌نخجیر | غار آزادخان | قلعه مستوفی‌الممالک | کاروانسرای دودهک | مجموعه تاریخی نراق | مدرسه سپهدار | مسجد شش‌ناوه | یخچال مهدی‌آباد |
