پایه (عددنویسی)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پایه در ریاضیات به معنی تعداد رقمهای منفردی است که برای نوشتن عدد در دستگاه عددنویسی با ارزش مکانی لازم است. مثلاً در عددنویسی دهدهی، که رایجترین دستگاه در جهان امروز است، از ده رقم ۰ و ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و ۵ و ۶ و ۷ و ۸ و ۹ استفاده میکنیم، بنابراین پایه این دستگاه ده است.