پشتخه مدی‌آباد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پُشتخه مدی آباد نام پشته‌ای است در جنوب دهستان کوخرد از توابع بخش کوخرد شهرستان بستک و در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران.

پشتخه واژه‌ای است در گویش فارسی لارستانی و بویژه کوخِردی و معنی آن پشته‌است، ارتفاعی نه بس بلند از زمین، تل، تپه، توده یا فلات کوچک است.

[ویرایش] محدوده پشتخه مدی آباد

محدوده پشتخه مدی آباد از طرف شمال رودخانه مهران، از طرف جنوب آثار تاریخی سد بز و دره بست گز، از طرف مغرب نخلستان باغ زرد، و از طرف مشرق به مزاجان و بک احمد محدود می‌گردد.

[ویرایش] آثار قنات پاراو کوخرد

آثار قنات «کاریز» که در دوران زرتشتیان ساخته شده‌است در پشتخه مدی آباد باقی مانده‌است، رشته آب این قنات به‌وسیله قناتی که از سنگ و ساروج در زیر آب رودخانه شور مهران ساخته بودند و به «ترنه» معروف بود به آن سوی رودخانه مهران گذرانده می‌شد و به زمینهای کشاورزی می‌رسید در پشتخه مدی آباد و بک احمد و بشکرو، گفتاره‌است که در این مناطق باغهای مرکبات و نخلستانهای گسترده‌ای وجود داشته‌است. آثار این قناتها هنوز در پشتخه مدی آباد وجود دارد، اما امروزه این قناتها از کار افتاده و تنها آثارش باقی مانده‌است، اما از باغهای مرکبات هیچ اثری نمانده‌است.

[ویرایش] پشتخه مدی آباد تفریحگاه مردم کوخرد

در موسم باران و فصل بهار پشتخه مدی آباد جایی دیدنی است، مردم در آنجا به تفریح (گشت و طبخ) می‌روند. بعد از باریدن باران خیر (دمبل) و اَکال درست می‌شود، جایی است بسیار زیبا و دیدنی در فصل زمستان و بهار. در سال ۱۴۱۲ هجری قمری حاج عبدالرحمان جعفری یک آب انبار (برکه) بزرگی در آنجا ساخته‌است.

شاعر راستی در وصف پشتخه مدی آباد چنین می‌سراید:

مــمـد آباد خوش مقامی در وطـن		جـای تفریح است بـرای مـرد وزن
بازهم از وصفش بگویم چند سخن		در جــوانــی مـــاه تـابـان آمــــده