Cristalografía
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
A cristalografía é a ciencia experimental que estuda o ordenamento dos átomos nos sólidos. Nos tempos antigos a cristalografía era o estudo científico de pedras cristalinas.
Os métodos cristalográficos apoianse fortemente na análise dos patróns de difracción que xurden dunha mostra cristalina ó irradiala cun feixe de raios X, neutróns ou electróns. A estrutura cristalina tamén pode ser estudada por medio de microscopía electrónica.
[editar] Introdución
Un material cristalino é aquel no que os átomos se estruturan en redes tridimensionais que se repiten. A estrutura que se repite denomínase célula cristalina. Os cristais clasifícanse segundo sexan as propiedades de simetría da célula cristalina. Estas propiedades de simetría tamén se manifestan en ocasión en simetrías macroscópicas dos cristais, como formas xeométricas ou planos de cortadura. O estudo da cristalografía require un certo coñecemento do grupo de simetría.
[editar] A cristalografía na bioloxía
A cristalografía dos raios X é o principal método de obtención de información estrutural no estudo de proteínas e outras macromoléculas orgánicas (como a dobre hélice do ADN). A análise de moleculas tan complexas e, moi especialmente, con pouca simetría require unha análise moi complexa empregándose ordenadores para axustar o patrón de difracción ás posibles estruturas.
Ver tamén:
- Rede de Bravais
- Mineraloxía
- Grupo de simetría
