Hvalfjarðargöng
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Hvalfjarðargöngin eru jarðgöng á milli Suðvesturlands og Vesturlands. Í þeim liggur Vesturlandsvegur undir utanverðan Hvalfjörð. Göngin eru samtals 5770 metrar að lengd og þar af liggja 3750 metrar undir sjó. Göngin eru að mestu tvíbreið en þrjár akreinar í hallanum norðan megin. Dýpst fara göngin 165 metra undir yfirborð sjávar og eru grafin djúpt í berggrunninn undir sjávarbotninum.
Göngin voru grafin á árunum 1996-1998 og voru opnuð fyrir bílaumferð þann 11. júlí 1998 af þáverandi samgönguráðherra, Halldóri Blöndal. Við byggingu þeirra var farin ný leið í slíkum stórframkvæmdum á Íslandi þar sem einkafyrirtæki stóð fyrir framkvæmdunum og fjármagnaði án aðkomu ríkissjóðs. Það er Spölur ehf sem sá um framkvæmdina og á og rekur göngin í dag og innheimtir veggjald af vegfarendum til að borga fyrir framkvæmdina. Upphaflega var áætlað að göngin yrðu greidd að fullu eftir 20 ár frá opnun en umferð um þau hefur reynst töluvert meiri en gert var ráð fyrir og því mun það mark nást nokkuð fyrr. Um það var samið að íslenska ríkið eignaðist göngin þegar þau verða greidd að fullu.
Göngin voru mikil samgöngubót fyrir alla sem leið eiga um Hvalfjörð þar sem þau stytta leiðina frá Borgarfirði að Reykjavík um 42 km. Mestu hafa göngin þó breytt fyrir íbúa Akraness en landleið þeirra til Reykjavíkur styttist um 60 km með tilkomu ganganna og gerði það kleyft að nú sækja margir vinnu til Reykjavíkur frá Akranesi.
