Riddarasögur
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Riddarasögur eru rómantískar skáldsögur, af ævintýrum og ástum riddara, sem voru skrifaðar á síð-miðöldum. Riddarasögurnar einkennast af frásögnum af hirðum, gullfallegum fötum, svakalegum bardögum og yfirnáttúrulegum hetjudáðum. Hugprýði, drengskapur, háttvísi, hreysti, kurteisi og rómantík eru áberandi í sögunum og sönn kristin hegðun er mikilvæg. Skýr skil eru gerð á milli góðs og ills og eru það oft kristnir menn sem eru góðu karlarnir og þeir slæmu heiðnir frá þjóðunum í Suðri og Norðri. Góðu mennirnir fá miklar lýsingar á góðum persónuleika og útliti og ekkert dregið þar úr en heldur má glytta í ofýkjur. Riddarasögurnar voru upprunalega flestar í bundnu máli, en voru þýddar í óbundið mál í Noregi. Þaðan bárust þær svo til Íslands um 1200 e. Kr. Íslenskir rithöfundar tóku sig til og þýddu megnið af sögunum, textinn er ríkur af orðum og setningaskipan er flókin. Sumar sögurnar fengu aftur á sig ljóðrænan stíl eins og frumtextinn. Íslensku rithöfundarnir létu ekki þar við sitja og sömdu nýjar sögur. Höfundar sagnanna eru óþekktir og ekki er vitað hverjir þýddu þær.
[breyta] Riddarasögur
- Saga af Tristram og Ísönd
- Möttuls saga
