Alfredus (rex Anglorum)
E Vicipaedia
Alfredus (Anglosaxonice: Ælfrēd ; natus inter annos 847 et 849; mortuus die 26 Octobris 899) fuit rex Occidentalium Saxonum et, ut ipse dictitabat, Anglorum omnium. Fuit et scriptor et fautor scriptorum linguae Anglosaxonicae.
Alfredus fuit quartus filius Ethelwulfi, regis Occidentalium Saxonum. Anno 868, in matrimonium duxit Ealhswitham, e stirpe regum Merciae. Anno 871 mense Aprili, fratre Ethelredi mortuo, Alfredus fit rex. Circa annum 886, incepit se appellare regem Anglorum, regem Anglorum et Saxonum, regem Angul-Saxonum.
Index |
[recensere] Apud posteriores
Ab historicis Anglis saeculi XVII Alfredus "Magnus" appellatus est.
[recensere] Opera Alfredi et scriptorii sui
- Codex legum Alfredi (Anglice: Doom book)
- Chronicorum Anglosaxonum vetustissimus textus
- Translationes Anglosaxonicae:
- Dialogi Gregorii I
- Regula pastoralis Gregorii I
- Historiae adversum paganos Orosii cum supplementa nova de navigationibus Ohtherii et Wulfstani
- Historia ecclesiastica gentis Anglorum Bedae
- De consolatione philosophiae Boethii
- Carmina Boethii versibus allitteratis redacta (Anglice: Lays of Boethius)
- Anthologia (Anglosaxonice: Blostman)
[recensere] Fontes
- Asserii De rebus gestis Alfredi
- Chronica Anglosaxonum
- Ethelwerdi Chronica
| Antecessor: Ethelredus I |
Rex Occidentalium Saxonum 871–899 |
Successor: Edwardus |
| Antecessor: Nemo |
Rex Anglorum circa 886–899 |
[recensere] Notae
 |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica si possis. |
