Tria Regna Coreae
E Vicipaedia
Tria Regna Coreae (Coreane: 삼국 seu 三國, Samguk) fuerunt Cogurio, Paecce, et Silla.
Haec tria regna erant in peninsula Coreana et Manchuria inter saeculum 1 a.C.n. et saeculum 7 p.C.n. Etiam fuerunt regna minora et civitates tributae, sicut Caia, Puio, Thamna, etc.
Periodus ab 57 a.C.n. incepit, quando Silla regnum (tunc Saro), quod in meridiano et oriente peninsulae fuit, autonomiam ab dynastia Han imperii Sinici obtenuit.
Cogurio in septentrione, in meridiano fluminis Ialy (Coreane Amnoc), primo in 75 a.C.n. nota est in annalibus Sinensibus ut regio localis. In 37 a.C.n. autonomiam obtenuit a Sinis, secundum historias Coreanas. In his historias scriptum est quod rex primus Cogurionis natus est ex ovo quod puella dei fluminis peperit cum filio Imperatoris Caeli.
Historiae Coreanae tradunt quod in 18 a.C.n. Paecce condita est; duo principes Cogurionis fugerunt ex conflictu ut successor esse, et Paecce condiderunt in meridiano et occidente peninsulae (ubi nunc Soul est) cuius caput Unggin (nunc Congzu), postea quam Sabi (nunc Puio) in meridiano et occidente Soulis. Regnum Caia separatum est a Paecce in saeculo 1 p.C.n. Paecce notus est a fontibus Sinensibus in saeculo 4 a praefecto Cogurionis.
Tempus trium regnorum in 668 finitum est, quando Silla vicit alia duo. Cogurio victum est post Paecce. Post hoc, erat periodus Sillae Unitae.
Duo textus classici pro tribus regnis nominatus sunt. Nomina Samguk Sagi et Samguk Yusa sunt, Samguk significans tria regna.
