Kierch Péiteng

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Kierch vu Péiteng

Uertschaft	Péiteng
Par	Péiteng
Numm	Hl. Hubertus (lëtz.: Haupert)
Konsekratiounsjoer	1870 (1921)
Parverband	Péiteng
Architekt(en)	A. Hartmann
Reliéis Gebaier

Péitenger Kierch Plafong

D'Kierch Saint Hubert ass d'Péitenger Parkierch. Si huet den Hl. Hubertus als Patréiner. Si ass am historistesche Stil gebaut ginn no de Pläng vum Distriktsingenieur A. Hartmann (1865).

[Änneren] Geschicht

Zënter 1140 gouf et eng Kapell zu Péiteng. Si stung um ënneschten Enn vum ale Kierfecht, vis-à-vis vum Haus Otto.
1808 gouf Péiteng eng eege Par.
1865 goufe vum Distriktsingenieur A. Hartmann d'Pläng fir eng nei Parkierch entworf.
Den 13. Mäerz 1866 goufen d'Aarbechten un déi bëllegst Submittenten, Jacques Bodson, Bauer zu Nidderkuer, a Jos. Logelin, Steemetzermeeschter zu Déifferdeng, verginn.
1869 war déi nei Kierch fäerdeg a konnt 1870 ageseent (awer net konsekréiert) ginn. Deemools hunn 348 Leit an deene 74 Haiser zu Péiteng gewunnt.
1884 gouf den Altor geliwwert, eng Aarbecht vum Schräiner J. Peters.
1887 gouf den Duxall opgeriicht.

Kapitell

1890 sinn de Sakristeischaf an déi zwéi Säitenaltär ugeschaaft ginn.
De Priedegtstull gouf 1900 vum Konschtschräiner Schmit vu Rolleng ubruecht.
1902 krut d'Kierch 3 nei Klacken.
1915 huet de Gemengerot beschloss d'Kierch ze vergréisseren. D'Architekten König vu Lëtzebuerg (Stad) an Depollo vu Péiteng goufen engagéiert.
1916: Den Entrepreneur Podesta huet de Chouer ofgerappt. De 7. Mee gouf de Grondstee vum Neibau geluecht a vum Dechen Pierre Nommesch vu Beetebuerg geseent.
1917 konnt den Neibau ofgeschloss ginn.
1959: Neien Ustrach vum Banneraum.
Den 25. Juni 1921 ass d'Kierch eréischt konsekréiert ginn.
1967 gouf den Duxall vu 60 op 90 Quadratmeter vergréissert.
1971 bis 1975: Grouss Restauratioun vun der Kierch mat Upassung un d'Exigenze vun der Liturgiereform, no de Pläng vum Armand Welter.
28. September 1975: Konsekratioun vum neien Altor duerch de Bëschof Jean Hengen.