Louis Braille
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
De Louis Braille, gebuer de 4. Januar 1809 zu Coupvray, am Departement Seine-et-Marne a gestuerwen de 6. Januar 1852 zu Paräis, war e franséische Blannen-Enseignant (Braille-Schrëft), dee selwer blann war.
Säi Papp war Suedler an de klenge Louis huet sech am Alter vun dräi Joer mat enger Éil un engem A blesséiert. Doropshi koum et zu enger Entzündung vun deem A, déi och dat anert A vereetert huet. De Bouf gouf blann a gouf 1819 vu sengen Elteren an de Paräisser Blanneninstitut bruecht, wou hien bis zu sengem Doud als Schoulmeeschter beschäftegt war. Scho mat 16 Joer gouf hien als Hëllefsschoulmeeschter agesat.
Wéi de Louis Braille vun der Noriichteniwermëttlung mat Hëllef vun erhéichte Pabeierpunkten, déi den Charles Barbier entwéckelt hat, héieren huet, huet hien dës Iddi weiderentwéckelt. 1825 ass schliesslech déi weltwäit akzeptéiert Blanneschrëft enstanen, déi ee ka mat de Fangerspëtzen taaschten. 1839 huet de Louis Braille och eng Nouteschrëft fir blann Leit erfonnt.
