Wessobrunner Gebet

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

s Wessobrunner Gibet

S Wessobrunner Gibet isch di moderni Bezaichnig vomene althochdütsche poetische Denkmol. Es stoot imene Buech vom Chlooster Wessobrunn, befindet sich hüt aber i de Bayrische Staatsbibliothek z Münche (Signatur: Clm 22053, III).

De mit de poeta ("vom Dichter") betitleti althochdütschi Text isch um 810 im bayrische Dialekt ufgschribe worde, zaigt aber altenglischi Spuure. S Gibet cha i drai Tail glideret werde. De erst Tail isch i Stabraim verfasst und beschribt d Welt, bevor si entstanden isch. De sproochlich Stiil und de archaischi Wortschatz, aber au de Vergliich mit de Edda dütet druf hii, ases sich um e germanischi haidnischi Vorstelig handlet cha, wo denn im zwaite Tail christlich ergänzt werd. De zwait Tail bestoot au us Stabraim, isch aber recht holprig und uugüebt. De dritti Tail isch denn e Gibet in Prosa. Im erste Tail sind laider zwai Wörter vergesse ggange.

E bsundrigs Merkmol vo dem Text isch, as d Vorsilbe ga- mit de Sternrune gschribe worden isch und för s Wort "und" werd angelsächsische Zaiche 7 bruucht.

de poeta
dat gafregin ih mit firahim firiuuizzo meista
dat ero ni uuas noh ufhimil
noh paum noh pereg ni uuas
ni nohheinig noh sunna ni scein
noh mano ni liuhta noh der mareo seo
do dar niuuiht ni uuas enteo ni uuenteo
enti do uuas der eino almahtico cot
manno miltisto enti dar uuarun auh manake mit inan
cootlihhe geista enti cot heilac

Cot almahtico, du himil enti erda gauuorahtos enti du mannun so manac coot forgapi forgip mir in dina ganada rehta galaupa enti cotan uuilleon uuistom enti spahida enti craft tiuflun za uuidarstantanne enti arc za piuuisanne enti dinan uuilleon za gauurchanne

Vom Dichter
"Da hani erfröget bide Mensche, s Wundermär, s grössti,
ass nöd gsii isch d Erde, no obe de Himel,
no isch en Bomm ... no en Berg gsii.
Nöd ananzig ... no d Sune het gschune,
nöd het de Moo glüchtet no s glänzige Meer.
Wo do nünt gsii isch a Ende und Wende,
und doch isch de aini almächtigi Gott gsii,
de mildisti vode Mensche, und do sind gsii au mengi mi Em,
güetlichi Gaister und Gott hailig ..."

"Almächtige Gott, Du hesch de Himel und d Erde gmacht, und du hesch a de Mensche so mengs Guets ggee. Gib mer i dinere Gnaad rechte Glaube und guete Wile, Wiishait und Giduld und Chraft a de Tüüfle z widerstoo und s Bösi z öberwinde und din Wile verwürkliche.