Agostina d'Aragón
De Biquipedia
|
Agustina Raimunda María Saragossa Doménech, más conoxita como Agostina d'Aragón (1786-1857 Zeuta) estió una eroica esfensora de Zaragoza mientres os Setios, en a Guerra d'a Independencia Española.
Se discuta si Agustina naxió de Reus (probinzia de Tarragona) u d'atros puestos, pero bi ha asabela bibliografía aragonesa rezién que situa o su naximiento en 1786 en Reus.
Agostina Zaragoza se casó á los 16 años con Joan Roca Vila-seca, cabo d'artillería. Iste partizipó dende o prenzipio en a Guerra d'a Independenzia Española, estando en a baralla d'o Bruc. Os acaizimientos d'a guerra lo leboron á el y á Agostina ta Zaragoza.
Mientres l'asedio de Zaragoza, Agostina fazió l'aizión eroica por a cuala ye zelebre. Abiendo caito nafratos u muertos toz os esfensors d'a puerta clamata d'o Portiello, as tropas franzesas s'aprezisoron á prener-la por a fuerza. Estando a situazión desesperata Agostina, que formaba parti d'una colla de mullers que atendeba á os numerosos feritos, consiguió disparar un cañón sobre as tropas franzesas que correban sobre a dentrada aparentemente inesfensa. Os asaltans franzeses, temiendo una emboscada, se retiroron y nuebos esfensores acudioron á tapar o forato, esfendiendo-se a ziudá una begata más.
Agostina d'Aragón murió en Zeuta, o 20 de mayo de 1856, á los 71 años d'edá. Dica 1870 no estioron tresladatos as suyas restas ta Zaragoza, descansando primero en o Pilar y dende o 14 de chunio de 1908, as suyas restos chazen en a capiella de l'Anunziazión d'a Ilesia de A Nuestra Siñora d'o Portiello, estando beneratos como los d'una gran eroína que con balor y dezisión rebuyó as albersidaz y benzió á lo enemigo. Se considera como un d'os simbolos más representatibos d'a resistenzia aragonesa contra os embasors napoleonicos.