Bremer Stadtmuskanten

From Wikipedia

Standbild vun de Muskanten an’t Bremer Raathuus

De Bremer Stadtmuskanten, dat is en Märken ut de Ümgegend vun Bremen. Dat hannelt vun veer Deerten, de oolt sünd un vun jemehr Besitters nich mehr bruukt warrt. Se besluten as Muskanten na Bremen to gahn.

De bekanntste Version vun dat Märken is de na de Bröder Grimm. Dat is vun’n Typ Aarne-Thompson 130 (Deerten in’t Exil).

[Ännern] So geiht dat Märken

De Esel, de bi’n Möller de Säck sleppen deit, is oolt un kann de Säck nich mehr bikamen. So will he denn utneihn un na Bremen gahn, dor Stadtmuskant to warrn, denn de Stadtlucht maakt jo free. Op’n Weg na Bremen drippt he de Reeg na Hund, Katt un Hahn, de ok all to oolt sünd, un nich mehr to’t Jagen un Müüsfangen döögt oder in’e Supp schöölt. De Esel seggt jem, dat een wat beters as den Dood överall finnen deit un dat se mit na Bremen kamen schullen. Se wüllt nu also all veer Muskanten in Bremen warrn. Bi Nacht kaamt se in en Holt un wüllt Lager opslaan. Dor seht se en Kaat in’t Holt. Se kiekt dör’t Finster un binnen sitt en Röverbann. Se maakt en Plaan: De Hund stellt sik op’n Rügg vun’n Esel, de Katt bi’n Hund baven op un de Hahn ganz toböverst. Denn maakt se groot Schandaal un de Rövers kriegt en bannigen Schreck un haut af. De veer Deerten quarteert sik sülvs nu in dat Huus in. As de Rövers sik vun’n Schreck verhaalt hebbt, schickt se een trüch na’t Huus, nakieken wat dat wesen is. He kummt in de düüstere Kat rin, dor süht he de Ogen vun de Katt as glöhnige Köhlen in’n Düüster, de Katt springt em an un kratzt em in’t Gesicht. De Röver stolpert na buten, doch an de Döör bitt em de Hunn in’t Been. Buten pett em de Esel noch in’n Oors un de Hahn kreiht em na. As de Röver to de annern trüchkeem, dor bericht he, dat dor ene Hex binnen de Kaat weer, de harr em kratzt, in’e Döör, dor stünn en Keerl, de em mit Mess staken harr un buten leeg en groot Undeert, dat em mit Knüppel tosetten dee. Un op’t Dack, dor seet de Richter, de em „Bringt mi den Schelm her!“ naropen harr. Dor weren de Rövers bang un kemen nich na de Kaat trüch. De Stadtmuskanten aver bleven in de Kaat un wullen gornich mehr na Bremen wieder.