7-snarige gitaar
Van Wikipedia
Een 7-snarige gitaar is een gitaar met een extra snaar ten opzichte van de normale zes snaren. Dit type gitaar wordt niet veel gespeeld, maar wordt wel in verschillende muziekstijlen gebruikt.
[bewerk] De Russische gitaar
De Russische gitaar is een akoestische gitaar. Hij dankt zijn naam aan het feit dat hij hoofdzakelijk in Rusland en later de Sovjet Unie werd gespeeld. Tot rond 1980 was deze gitaar er veel populairder dan de gewone gitaar, nu is hij zeldzaam. De Russische gitaar werd in de 19e eeuw geïntroduceerd door Andrei Sychra. De gitaar werd zowel door professionals gebruikt als amateurs. Dit was te danken aan de stemming (D' G' B D g b d') die het instrument zeer geschikt maakte als begeleidingsinstrument: een A majeur akkoord is eenvoudigweg een barré in de tweede positie, B majeur een barré in de vierde, enzovoort.
[bewerk] De elektrische 7-snarige gitaar
De elektrische versie van de 7-snarige gitaar werd rond 1930 geïntroduceerd door George Van Eps. Het was een gewone elektrische gitaar met een extra bassnaar, die gewoonlijk als A was gestemd. Met deze uitbreiding werd het mogelijk de bas, akkoorden en solo's tegelijk te spelen. Van Eps noemde deze manier van spelen "schootpiano". Diverse jazz-gitaristen zouden deze gitaar gebruiken. De eerste 7-snarige gitaar met een massieve kast ontstond in 1990 met de Ibanez Universe, ontwikkeld door Steve Vai. De extra snaar is een lage B.
