Adriaan Willaert
Van Wikipedia
Adriaan Willaert (circa 1490 - 7 december 1562) was een innovatief Vlaams componist, dirigent, muziekleraar en kapelmeester.
[bewerk] Leven en werk
Hij werd waarschijnlijk geboren in Roeselare, hoewel Brugge ook als geboorteplaats wordt vermeld. Hij studeerde in Parijs bij Jean Mouton, die zelf een volgeling van Josquin Desprez was. Hij trok rond 1515 naar Italië, zoals andere meesters uit de Lage Landen in die periode deden (bijvoorbeeld Orlandus Lassus); eerst naar Rome en dan naar Ferrara.
In 1527 werd hij benoemd tot kapelmeester van de San Marco-basiliek in Venetië, wat hij zou blijven tot aan zijn dood in 1562. Hij was één van de meest veelzijdige componisten uit de Renaissance, en vanuit zijn positie in Venetië had hij een grote muzikale invloed in Europa; enkele van zijn leerlingen waren onder meer Costanzo Porta, Andrea en Giovanni Gabrieli, Clement Matot en Cypriano de Rore, die hem zou opvolgen aan de San Marco. Willaert was de grondlegger van de "Venetiaanse school" waartoe ook de Gabrieli's en later Claudio Monteverdi gerekend worden, en die de vroege Barokmuziek sterk beïnvloedde.
Van Willaert zijn veel werken bekend, vooral geestelijke (150 motetten; vespers; hymnen en psalmen; acht missen) en daarnaast ook ongeveer 60 Franse chansons, 70 Italiaanse madrigalen en instrumentale composities.
De Academie voor Muziek en Woord te Roeselare is naar hem vernoemd.
[bewerk] Externe link
| Bronnen en referenties: |
|
