Alessandro Del Piero

Van Wikipedia

Alessandro Del Piero (9 november 1974, Conegliano) is een Italiaanse voetballer. Hij speelt gewoonlijk als spits of hangende spits.

Del Piero begon zijn professionele carrière in 1991 bij Calcio Padova in de Italiaanse Serie B. In 1993 vertrok hij naar Juventus en is daar sinsdien blijven spelen. Met deze club won hij het landskampioenschap van de Serie A vijf keer (1995, 1997, 1998, 2002 en 2003), de Champions League (1996) en de Toyota Cup (1996). Zijn beste seizoen was 1997-98, toen hij 21 doelpunten in de Serie A wist te maken.

Ondanks een grote hoeveelheid succes op het clubniveau heeft Del Piero wisselvallig gepresteerd in het Italiaanse nationale team. In 1998 werd hij met grootse verwachtingen opgesteld bij de Wereldkampioenschappen en concurreerde hij met publiekslieveling Roberto Baggio om één plek. Hij speelde een matig toernooi. Ook Euro 2000 was voor hem geen groot succes: gaandeweg het toernooi werd hij uit de ploeg gespeeld door de rijzende ster Francesco Totti. Deze pech mag niet wegnemen dat Del Piero nog altijd een belangrijke speler is voor de Squadra Azzurra. Eind 2004 had hij 67 interlands gespeeld voor het Italiaanse voetbalteam.

Op het wereldkampioenschap in 2006 viel Del Piero een aantal keren in. Hij bewees zijn doelgerichtheid eens te meer toen hij in de halve finale tijdens zijn invalbeurt (104') de beslissende treffer scoorde (121') en daarmee favoriet en thuisland Duitsland naar huis stuurde. In de finale wist hij in de penaltyreeks koel te blijven en te scoren en wist hij eindelijk ook met de Azzuri succes te behalen.

Sinds het seizoen van 1994 is Del Piero vrijwel altijd basisspeler geweest van Juventus. Ondanks dat hij met Juventus elke prijs heeft gepakt die er maar te winnen valt, heeft hij in zijn carrière ook meerdere keren pech gehad. Hij heeft bijvoorbeeld in 4 CL-finales gestaan en er slechts 1 gewonnen. Eind jaren negentig was hij een belangrijke speler in het fantastische team van Juventus. Onder leiding van coach Lippi was Juventus een aantal jaar de beste ploeg van Europa. Met onder andere Vialli, Deschamps, Zidane, Davids en Conte haalde Del Piero 3 maal achter elkaar de finale van de Champions League. In 1996 won Juventus in Rome de finale van Ajax. Nadat de eindstand op 1-1 was bepaald door doelpunten van Ravanelli en Litmanen won Juventus via strafschoppen. Een jaar later stond Juventus in München tegenover Dortmund. Karl-Heinz Riedle scoorde in de eerste helft al tweemaal. Del Piero wist na rust met een prachtige goal achter zijn standbeen Juventus terug in de wedstrijd te brengen, maar Dortmund won met 3-1 dankzij een goal van Lars Ricken. In 1998 ging het fout tegen Real Madrid. De wedstrijd in de Amsterdam Arena werd door een mooie goal van Mijatovic beslist. Ook in 2003 haalde Del Piero de finale. Na in de halve finale met een mooie goal titelhouder Real Madrid uit het toernooi te hebben geknikkerd, was Del Piero vanwege de absentie van de geschorste Pavel Nedved de enige creatieve speler aan de kant van Juventus. Del Piero was de man met de meeste verstorende loopacties en passes. Toch zakte ook zijn niveau naarmate de avond vorderde. Del Piero werd niet ondersteund vanaf de vleugels of het middenveld, en kon de bal ook nooit fatsoenlijk kwijt aan collega-aanvaller David Trezeguet, die een dramatische wedstrijd speelde. In een elftal dat zo magertjes speelt als Juventus in die wedstrijd, kan Del Piero zijn uitzonderlijke klasse niet kwijt.

Het handelsmerk van Del Piero is zijn vrije trap. Met veel precisie kan hij de bal over de muur in de goal krullen. Ook penalty’s en corners gaan hem goed af. In 1998 scoorde hij in de halve finale van de Champions League tegen Monaco twee keer uit een vrije trap en eenmaal uit een penalty. Del Piero is door de FIFA bij de 50 beste Europese voetballers van de laatste 50 jaar gekozen. Del Piero is de topscorer van Juventus aller tijden. Hij heeft inmiddels al 207 keer doel getroffen in het shirt van de Oude Dame. Op de tweede plaats in deze lijst staat Giampiero Boniperti. Ook is hij Italiaans topscorer in de Champions League. Del Piero is sinds hij bij Juventus speelt, altijd trouw gebleven aan de Oude Dame. Hij heeft inmiddels meer dan 500 wedstrijden voor Juventus gespeeld. Toen Juventus na een omkoopschandaal werd teruggezet naar de Serie B, verlieten bijna alle sterspelers de club. Maar Del Piero bleef Juventus trouw, en scoort in de Serie B inmiddels aan de lopende band.

Zijn bijnaam is Pinturicchio (naar een kleine schilder uit Perugia). Dat was een geintje van toenmalig Juve-baas Gianni Agnelli die opkomend talent Del Piero maar een afkooksel van Roberto Baggio vond - die hij 'Raffaello' noemde. Del Piero is voor Juventus inmiddels ver boven Baggio uitgestegen. Del Piero heeft net als zijn teamgenoot Pavel Nedved een contract voor het leven aangeboden gekregen. Hiermee kan hij ook na zijn carrière als voetballer bij Juventus actief blijven, als trainer van de jeugd, en later als hoofdcoach van het eerste. De clublegende zou ook zijn gevraagd na zijn loopbaan president te worden van Juventus.

[bewerk] Loopbaan

Seizoen	Club	Wedstrijden	Doelpunten	Competitie
1991/92	Calcio Padova	4	0	serie B
1992/93	Calcio Padova	10	1	serie B
1993/94	Juventus	11	5	Serie A
1994/95	Juventus	29	8	Serie A
1995/96	Juventus	29	6	Serie A
1996/97	Juventus	22	8	Serie A
1997/98	Juventus	32	21	Serie A
1998/99	Juventus	8	2	Serie A
1999/00	Juventus	34	9	Serie A
2000/01	Juventus	25	9	Serie A
2001/02	Juventus	32	16	Serie A
2002/03	Juventus	24	16	Serie A
2003/04	Juventus	22	8	Serie A
2004/05	Juventus	30	14	Serie A
2005/06	Juventus	33	12	Serie A
2006/07	Juventus	18	16	Serie B
	Totaal	345	135

Del Piero heeft nu al 207 doelpunten, en een ander record dat is bevestigd is dat hij al meer als 500 matchen voor Juventus heeft gespeeld, namelijk 504 wedstrijden.