Aristolochia arborea
Van Wikipedia
| Aristolochia arborea | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Aristolochia arborea Linden (1858) |
Aristolochia arborea is een kleine boom die 5 – 6 m hoog wordt. De boom heeft een kurkachtige schors en een sterk vertakte kroon. De bladeren zijn elliptisch en 25 – 30 x 10 – 15 cm groot.
De bloemen verschijnen meestal in korte, vertakte bloeiwijzes aan de basis van de stam (cauliflorie) met enkele alleenstaande of gepaarde bloemen hogerop in de bladoksels. Ze vormen een insectenval net als de andere soorten uit het geslacht Aristolochia. De bestuivers worden een dag vastgehouden, waarin ze bedekt worden met stuifmeel, waarna ze worden vrijgelaten. De bloemen lijken op kleine paddenstoelen uit het geslacht Marasmius (paddenstoelen uit hetzelfde gebied) en worden in het wild mogelijk bestoven door paddenstoelmuggen of zaagvliegen. De doosvruchten worden alleen in het wild gevormd. Ze zijn zeskantig, tot 15 cm lang en tot 2,5 cm dik. Ze zijn licht gekromd, waardoor ze op een banaan lijken. De schil is heldergroen en bedekt roodbruine haren. Zes maanden na de bestuiving klappen de doosvruchten met zes slippen open, waarbij er circa 60 zaden vrijkomen. De zaden zijn 1 x 0,8 cm groot en ingebed in een mierenbroodje, dat twee keer zo groot is als het zaad. De zaden worden verzameld en verspreid door mieren.
A. arborea komt voor in regenwouden in Midden-Amerika, waar hij door ontbossing zeldzaam is geworden. De plant komt niet veel voor in cultuur. In de wereld hebben een aantal botanische tuinen de plant in hun collectie. In Nederland is hij te zien in de Burgers' Bush in de Burgers' Zoo in Arnhem.
