Bersiap
Van Wikipedia
De Bersiap-periode was een gewelddadige periode in de Indonesische geschiedenis die duurde van ongeveer oktober 1945 tot begin 1946. Na de capitulatie van Japan op 14 augustus 1945 ontstond een gezagsvacuüm in het toenmalige Nederlands-Indië.
Politieke activisten grepen de kans om de koloniale banden met Nederland te verbreken en op 17 augustus 1945 werd de onafhankelijkheid van Indonesië uitgeroepen door Soekarno en Hatta.
Toen Nederland zijn gezag over de archipel wilde herstellen kwam het op een aantal plaatsen tot gewelddadigheden, waarbij met name onder Indo-Europeanen en Chinezen vermoedelijk enkele duizenden doden zijn gevallen. In grote delen van Sumatra werd de macht van de imheemse volkshoofden op zeer gewelddadige wijze gebroken. Dat laatste vormt de historische betekenis van de Bersiap-periode.
Kolonisten van zuiver Nederlandse afkomst (Totoks) zaten nog in Japanse burgerinterneringskampen (Jappenkampen), door de Japanners aangeduid als beschermde wijken, waardoor onder hen relatief weinig slachtoffers zijn gevallen.
Bersiap was de strijdkreet van nationalistische Indonesische jongeren (Pemoeda's) bij deze Indonesische revolutie. De twee betekenissen zijn "wees paraat!" en "Geeft acht!".
De Indonesische premier Sjahrir heeft een einde weten te maken aan deze periode van gewelddadigheid.
In 2005 werd alsnog door de Nederlandse regering de datum 17 augustus 1945 erkend als de officiële begindatum van de onafhankelijkheid van Indonesië.
