Bevrijding van de Elzas
Van Wikipedia
|
|
|||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Conflict | Tweede Wereldoorlog | ||||||||||||||||||
| Datum | november 1944 - december 1944 | ||||||||||||||||||
| Plaats | Elzas | ||||||||||||||||||
| Resultaat | Geallieerde overwinning | ||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| Campagne | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
[bewerk] Inleiding
De Britse 21st Army Group onder leiding van veldmaarschalk Bernard L. Montgomery zat aan het front boven de Ardennen. Daaronder zat de 12th Army Group onder leiding van luitenant generaal Omar N. Bradley. De 12th Army Group was onderverdeeld in de 1st US Army die de Britse 21st Army Group bijstond en het 3rd US Army onder commando van generaal Patton. Nog zuidelijker was de 6th Army Group onder leiding van generaal luitenant Jacob L. Devers. Dit was weer onderverdeeld in het 7th US Army onder commando van generaal Patch en het 1ère Armée Française onder commando van generaal Jean de Lattre de Tassigny.
Eisenhower zag de vorderingen van de 21st Army Group als de belangrijkste in de richting van het einde van de oorlog. Veldmaarschalk Montgomery had opdracht gekregen om naar het noorden op te rukken en via België en Nederland Duitsland binnen te trekken. De 3rd US Army van de 12th Army Group moest samen met het 6th Army Group de Vogezen en het laagland langs de Rijn schoonvegen.
Zo stonden de Amerikanen in september 1944 uiteindelijk voor de Vogezen om de Elzas te kunnen bevrijden die aan de Rijn grenst. Het Amerikaanse leger werkte hier samen met het Franse leger. Het leger bleef twee maanden voor de Vogezen liggen om Noord-Afrikaanse troepen aan het leger toe te voegen. In Lorraine en Elzas zat het 19. Armee onder leiding van generaal Friedrich Wiese. De Duitsers hadden troepen verplaatst vanuit Lorraine en Elzas voor de verdediging van het Ruhrgebied. Er kwamen geen nieuwe troepen voor in de plaats dus het gebied moest met minder man verdedigd worden. De Duitsers hadden twee verdedigingslinies aangelegd: één aan de voet van de Vogezen en één op de toppen.
[bewerk] De bevrijding
In het noorden van Lorraine en Elzas vocht het 3rd US Army. In het midden, dwars over de Vogezen, zat het 7th US Army en in het zuiden zat het 1ère Armée Française. Het 1ère Armée Française gingen onder de Vogezen langs de Elzas in. Hun opmars ging gemakkelijk en ze bereikten als eerste de Rijn op 19 november 1944. Gebrek aan mankracht en materieel zorgde echter voor oponthoud voor de verdere opmars.
Generaal Leclerc (echte naam: Philip de Hauteclocque) gaf de 2eme Division Blindée, onderdeel van het 7th US Army, opdracht om via kleinere wegen door de uitlopers van de Vogezen via Dabo door te stoten. Dit ondanks de haarspeld bochten en de hevige regen van voorgaande dagen. Ze kwamen via deze route beter vooruit dan via de hoofdwegen die vol versperringen zouden zijn.
Op 23 november 1944 om 6.45 uur in de morgen begon de verovering van Strasbourg. Van vier kanten werd Strasbourg bestormd door de 2ème Division Blindée van generaal Leclerc en om 10.10 uur 's ochtends was de stad bevrijd. De Duitsers hadden echter nog wel kans gezien om de brug over de Rijn te vernietigen. In minder dan een maand bereikten de geallieerden op twee plaatsen de Rijn en hadden ze de belangrijkste plaatsen Metz, Belfort, Mulhouse en Strasbourg bevrijd.
Eind november waren bijna 6 van de 8 Duitse divisies uitgeschakeld. Omdat de Duitsers geen toestemming van Hitler kregen om zich over de Rijn terug te trekken trokken ze zich terug rondom Colmar met de opdracht om van hieruit de Elzas weer te veroveren, de Colmar pocket. De Fransen en Amerikanen hadden niet veel munitie meer en waren vermoeid, dus ze kregen het laatste stuk nog niet bevrijd. Inmiddels speelde de slag om de Ardennen zich af wat tot gevolg had dat de bevoorrading in de eerste plaats daarheen ging.
