Birgitta van Zweden

Van Wikipedia

De heilige Birgitta van Zweden

De heilige Birgitta van Zweden (1303–1373) is de stichteres van de Birgittinessen en Birgittijnen en één van de grootste mystici uit de geschiedenis van de Rooms-Katholieke Kerk.

Ze was de dochter van Birger Persson, adellijk rechter te Finsta, ten zuidoosten van Uppsala in Uppland, in het midden van Zweden. Al als kind had ze dikwijls visioenen. Ze werd in 1316 op jonge leeftijd uitgehuwelijkt aan Ulf Gudmarsson, ook van adel, en kreeg acht kinderen. Een vaan deze kinderderen (Catharina van Zweden) is eveneens als de heilige bekend geworden. Birgitta en haar echtgenoot waren altijd zeer religieus, en nadat ze een bedevaart naar Santiago de Compostella hadden gemaakt, trad Ulf in bij de cisterciënzers. Birgitta begon haar even als actief religieuze pas toen haar echtgenoot in 1344 overleed. Ze stichtte in 1346 in Vadstena het eerste klooster van de orde van de Allerheiligste Verlosser, beter bekend als de Birgittinessen. Er was ook een mannelijke tak, de Birgittijnen, maar die stierven al snel uit en zijn pas aan het einde van de 20e eeuw in Amerika hersticht. Hun toekomst is op dit moment (2004) nog uiterst onzeker.

Birgitta is beroemd geworden door haar visioenen en boodschappen, aan haar geopenbaard door de Heer zelf. In de kluiskerk van Warfhuizen in Groningen wordt nog een fragment bewaard van de tafel waaraan ze ze opschreef^[1]. Deze visioenen leggen een grote nadruk op het lijden van Christus en de "deelname" daaraan door de biddende gelovigen. Rond de tijd van de stichting van haar orde werden ook deze visioenen voor het eerst ter goedkeuring aan de paus voorgelegd. Op latere leeftijd woonde ze in Rome, en bemoeide zich met de kerkpolitiek. De paus resideerde in die tijd in het veiliger Avignon. Birgitta vond dat de paus moest terugkeren naar Rome, waar hij thuishoorde, maar dit was niet naar de zin van de grote groep Franse kardinalen. Uiteindelijk zou de heilige Catharina van Siëna dit voor elkaar krijgen.